________________
या बुद्धिसेती निज न जान्यो,
भ्रम गिन्यो हितकारजी ॥१॥ भवविकटवन में करम वैरी,
ज्ञानधन मेरो हर्यो । तब इष्ट भूल्यो भ्रष्ट होय,
अनिष्टगति धरतो फिर्यो । धन घड़ी यो धन दिवस यो ही,
धन जनम मेरो भयो । अब भाग मेरो उदय आयो,
दरश प्रभुको लखलयो ॥२॥ छवि वीतरागी नगन मुद्रा,
दृष्टि नासाप धरें । वसु प्रातिहार्य अनंत गुण जुत,
कोटि रवि छविको हरें । मिट गयो तिमिर मिथ्यात मेरो,
उदयरवि आतम भयो । मो उर हरप ऐसो भयो,
मनु रंक चितामणि लयो ॥३॥ मैं हाथ जोड़ नवाय मस्तक,
वीनऊं तुव चरन जी । सर्वोत्कृष्ट त्रिलोकपति जिन.