________________
तुभ्यं नमस्त्रिजगतः परमेश्वराय
तुभ्यं नमो जिन भवोदधि-शोषणाय ॥२६॥ को विस्मयोत्र यदि नाम गुणरशेष
स्त्वं संश्रितो निरवकाशतया मुनीश । दोपरुपात्तविविधाश्रय-जात-गर्वः
स्वप्नान्तरेऽपि न कदाचिदपीक्षितोऽसि ॥२७॥ उच्चरशोक-तरु-संश्रितमुन्मयूख
माभाति रूपममल भवतो नितान्तम् । स्पप्टोल्लसत्किरणमस्त-तमो-वितानं
बिम्बं रवेरिव पयोधर-पार्श्ववति ॥२८॥ सिंहासने मणि-मयूख-शिखा-विचित्रे
विभ्राजते तव वपुः कनकावदातम् । विम्बं वियद्विलसदंशुलता-वितानं
तुङ्गोदयादिशिरसीव सहस्र-रश्मेः ॥२६॥ कुन्दावदात-चल-चामर-चारु-शोभं
विभ्राजते तव वपुः कलधौत-कान्तम् । उद्यच्छशाङ्क-शुचि-निर्भर-वारि-धार
मुच्चस्तटं सुरगिरेरिव शातकौम्भम् ॥३०॥ उत्र-त्रयं तव विभाति शशाङ्क-कान्त
मुच्चः स्थितं स्थगित-भानु-कर-प्रतापम् । मुक्ता-फल-प्रकर-जाल-विवृद्ध-शोभं
