________________
दशम परिबेद.
(भलए) पगले परानव पामे . विद्यावान् परदेशमां पण माननीय थाय बे, ते का, रणथी सर्व प्रकारनी कला शिखवी जोश्ये. कोण जाणे देत्र, कालना विशेषथी कश् कलाथी आजीविका करवी पडशे? जे सर्व कला शिख्या होय, ते ये पण पूर्वोक्त सात प्रकारनी आजीविकामांथी जे कलाश्री सुखे निर्वाह थाय, ते कलाथी आजीविका करवी. जो सर्व कला शिखवाने समर्थ न होश्ये, तो जे कलाथी, पोतानो निर्वाह सुखे थाय, अने परलोकमां सारी गति थाय ते कला शिखवी. पुरुषे बे वात निरंतर ध्यानमा राखवी, एक, जेथी सुखे निर्वाह थाय ते, तथा बीजी जेथी मरण पनी सद्गति थाय ते, आबने अवश्य शिखवी.३ हवे विवाहहार लखीये जीये. विवाह पण त्रिवर्ग शुझिनो हेतु होवाथी उचित करवो जोश्ये. अन्य गोत्रवाला साथे विवाह करवो जोश्ये. समान कूल, सदाचार, शील, रूप, वय, विद्या, धन, वेष, जाषा, प्रतिष्ठादि गुणोमा जे पोतानी समान होय, तेनी साथे विवाह करे, अन्यथा कुटुंबक्लेश, अवहे. लना प्रमुख अनेक विटंबना उत्पन्न थाय . श्रीमतीवत्. सामुजिक शास्त्रोक्त शरीरना लक्षण अने जन्मपत्रिका देखी, वरकन्यानी परीक्षा करी विवाह करे. ॥ यमुक्तं ॥ कुलंच शीलंचसनाथताच, विद्याचवित्तंच वपुर्वयश्च ॥वरेगुणाः सप्तविलोकनीया, स्ततः परंजाग्यवशाहि कन्या ॥१॥जोवर मूर्ख होय, निर्धन होय, दूर रेदेनार होय, सूरमो होय, वैराग्यवंत मोक्षाजिलाषी होय, वयमां कन्याथी त्रण गणो अधिक होय, तेवाने कन्या न देवी; वली अति धनवान्, अति नरम,अति क्रोधी, विकलांगी अने रोगी, तेवाने पण कन्या न देवी; तेमज कुल, जातिमां अतिहीन होय, मातपिताविनानो होय, स्त्री, पुत्र सहित जेने होय, तेने पण कन्या न देवी.व. ली जेने बहु जनोनी साथे वेर होय, दररोज कमाय तोज खावानुं साधन थाय तेम होय, आलसु होय, तेवाने पण कन्या न देवी. तथा जे एक गोत्री होय, व्यसनी होय, दरिज होय तेने पण कन्या न देवी. जे स्त्री, कपट रहितपणे जारनी साये वर्ते, देवरनी साथे पण कपट रहितपणे वर्ते, सासुनी नक्ति करे, सगा संबंधीनुं वात्सल्य करे, जामां स्नेहवाली होय, कमलनी जेम विकसित वदनवाली होय, ते कुलवधू सुलक्षणी जाणवी.
६२