________________
(२६२)
जैनतत्त्वादर्श.
व्यवसाय विशेषथी जे ग्रंथिने, घननिविड रागद्वेष परिणति रूप कहे बे ते ग्रंथिने नेदवानो जे आरंभ, ते अपूर्वकरण कदेवाय ते. तथा ३ जे अध्यवसाय विशेषथी ग्रंथिभेद करीने छानिवृत्त थकां परमयानंद ज नक सम्यक्त्व प्राप्त करे बे तेनुं नाम यनिवृत्तिकरण बे. या त्रणे करनुं स्वरूप श्री जिननङ्ग शिक्षमाश्रमणाचार्य यावश्यकना शुद्धांनोनिधि गंधहस्ती महाजाध्यमां त्रण पंथीजनना दृष्टांतथी या प्रमाणे व्याख्यान करे बे. त्रण पंथीजनो एक नगर जवा सारु निकलतां जंगलना उऊड रस्तापर चाल्या जता हता. चालतां चालतां विकाल वेला थइ ग अर्थात् सूर्यास्त थयो. पंथीजनो मनमां बहुज करवा लाग्या. तेट
मां तत्काल बे चोर तेउनी नजीक घ्यावी पहोंच्या. चोरोने देखी त्रण मांनो एक पंथी जन मरीजवाथी दोडी पाटो जागी गयो. एकने बने चोरो पकडी लीधो, नेत्री जो पंथीजन बने चोरो साथे लडतां ल
तां तेने मारी कुटीने मुद्दाम नगरें पहोंची गयो. या दृष्टांतने दृष्टांत ( सिद्धांत ) रूप था प्रमाणे घटावकुं. उजड जंगल ते मनुष्यजव बे, कमनी स्थिति ते लांब रस्तो बे, जयनुं स्थानक ते गांव बे, रागद्वेष ते बने चोर बे, नगर ते मोक्षस्थान बे. जे पुरुष चोरथी डरी पाडो जागी गयो, तेनी संसारभां परिभ्रमण करवानी स्थिति अधिक बे, जे पुरुषने चोरोए पकडी लीधो, तेमज चोरथी बुंटायो ते पण दुःखी तेमज परिमण करनार बे, छाने जे पुरुष चोरोने मारी कुटी नगर पहोंची गयो ते सम्यकदृष्टि मोहनगर पहोंचनार तथा सुख प्राप्त करनार बे.
वे कीडीना दृष्टांतथी त्रण करणनुं खरूप कहिये बियें. जेम कीडी - नो समूह बिलमांथी निकली एक खुंटानी आसपास फर्या करे बे, तेमांधी केलीएक की डिने खुंटा उपर चडे बे, छाने केटलीएक खुंटा उपर पहोंचतां पांख याववाथी उडी चाली जाय बे, तेवी रीतें था त्रण करणी बाबतमां पण जाणी लेवुं. ज्यारे जीवो यथाप्रवृत्ति करण करीने ग्रंथि देशने प्राप्त थाय बे, अने त्र्यपूर्वकरण करी ग्रंथिनो नेद करे बे, त्यारे ग्रंथभेदकर्या पी कोइक जीव मिथ्यात्व पुलनी राशिने वेहेंची ने १ मिथ्यात्वमोह, २ मिश्रमोह, ३ सम्यक्त्वमोह, रूप त्रण पुंज करे बे;
ज्यारे निवृत्तिकरण करी विशुद्धमान थतां, उदय श्रावेला मि