________________
(२००) जैनतत्त्वादर्श, होय तो तो एकयोनिवाला सर्व एकवर्ण, संस्थानवालां होवां जोयें. परंतु तेम तो थतां नथी. ते कारणथी श्रात्माज तेवा तेवा कर्मना वश
थी तेवा उत्पन्न थाय. एम निश्चयें मानवू जोश्ये. ___ जो कहो के श्रात्मा होय तो गमनागमन करतां केम न उपलब्ध थवो जोश्य ? कारणके केवल देह विद्यमानज संवेदन उपलब्ध थायडे, अने देहनो अनाव थतां नस्म अवस्थामा देखातो नथी, ते कारणथी आत्मा नथी, परंतु संवेदनमात्रज एक बे, ते संवेदन देहy कार्य बे, देहमांज श्राश्रित . जीतना चित्रनी जेम. चित्र जीत विना रही शकतुं नथी, तेमज बीजी नीतपर संक्रमण पण यश् शकतुं नथी, अने जीतनी सायेज तेनो विनाश थायजे. संवेदन, पण तेवीज रीतें जाणी लेवं. आ कथनपण असत् जे. कारणके श्रात्मा स्वरूपथी अमूर्त बे; अने अांतर शरीर अति सूक्ष्म , तेकारणथी दृष्टिगोचर नथी. तमुक्तं ॥ अंतराजावदेहोपि, सू. क्ष्मत्वान्नोपलच्यते॥ निष्क्रामन् प्रविशन् वात्मा, नाजावोऽनीक्षणादपि। ॥१॥ ते कारणथी आंतःशरीरयुक्त पण आत्मा, जतां श्रावतां देखातो नथी, परंतु लिंगथी उपलब्ध थाय. जुर्ज. तत्काल उत्पन्न थयेला कृमि जीवने पण पोताना शरीरविषे ममत्व थायजे. घातकने जाणीने दोडी जायजे, जेने जेनेविषे ममत्व , ते पूर्व ममत्व अभ्यास पूर्वक जे. तेज देखायजे. केम के ज्यां सुधी को वस्तुना गुण दोष जाणता नथी, त्यां सुधी ते वस्तुमा कोश्ने पण ममत्व थतुं नथी. ते कारणथी जन्मनी थादिमां जे शरीरपर ममत्व , ते शरीर परिशीलन अभ्यासपूर्वक संस्कार निबंधन . ते सबबथी श्रात्मानुजन्मांतरथी श्राव, सिक थायजे. उक्तं च ॥ शरीरगृहरूपस्य, चेतसः संजवो यदा ॥ जन्मादौ देहिनां दृष्टः, किन्न जन्मांतरा गतिः॥१॥
हवे आगति प्रत्यक्षथी देखाती नथी, तो केवीरीतें तेनो अनुमानथी बोध थाय ? था तमारा केहेवाथी कांश दूषण आवतुं नथी. कारण के अनुमेय अर्थविषे प्रत्यक्षानी प्रवृत्ति यश् शकती नथी. परस्पर विषयने परिहार करीने प्रत्यक्षा, अनुमान, प्रवर्त्तवं बुद्धिमान लोको माने. हवे तमारूं दूषण केवीरीतें लागे ? श्राह च ॥ अनुमेयेस्ति नाध्यदा, मिति कैवात्रफुष्टता ॥ अध्यक्षस्यानुमानस्य, विषयो विषयो नहि ॥ १॥