________________
श्री जैनहितोपदेश भाग ३ जो.
ए दसविध यति धर्म जे, आराधे नित्य मेव; मूळ उत्तर गुण यतनधी, तेहनी कीजे सेव. अंतर जतना विण किश्यो, बाह्य क्रियानो लाग; केवळ कंचुकि परिहरे, निर्विष हुए न नाग. दोषरहित आहार ल्ये, मनमां गारव राखि ते केवळ आजीविका, सूयगडांगनी साखि. नाम धरावे चरणनुं, विगर चरण गुण खाण; पाप श्रमण ते जाणीये, उत्तराध्ययन प्रमाण. शुद्ध क्रिया न करी शके, तो तुं शुद्धि भाष; शुद्ध मरुपक होइ करी, जिनशासन स्थिति राख. उसनो पण करम रज, टाळे पाळे बोधः चरण करण अनुमोदता, गच्छाचारे सोध. हीणो पण ज्ञाने अधिक, सुंदर सुरुचि विशाळ; अल्पागम मुनि नहि भलो, वोले उपदेश माळ. ज्ञानवंतने केवळी, द्रव्यादिक अहि नाण; बृहत् कल्प भाषे वळी, सरसा भाष्या जाण. ज्ञानादिक गुण मच्छरी, कष्ट करे ते फोक ग्रंथि भेद पण तस नहीं, भूले भोळा लोक. ज्यां जोहार जवेहरी, ज्ञाने ज्ञानी तेम; हीणाधिक जाणे चतुर, मूरख जाणे केम. आदर कीधे तेहने, उन्मारग थीर होय;
२००
१३
१४
१५
१६
१७
१८
१९
२०
२१
२२
