________________
भी नैनहितोपदेन भाग १ मो. १११ छे, अने.धर्मरसायनवडेज. ते दूर यइ. शके तेम छे. तो....पछी. जन्म, भरणजन्य अनंद दुःखथी उद्विग्न थपेला मुमुक्षु जनोए. तेनुं पान करखा मा.माटे. दील करवी जोइये ? वीरमभुए गौतमः स्वामीने पण पूर्वे को छे के गोयम म कर प्रमाद " पु: वचन, बहु बहु मनन करवा योग्य छे........ ---
- - ... आपणा साचा अर्थमा स्वार्थमा अनादर करचो, स्वहितथी
- - - - चुकवू, स्व कर्तव्यथी भ्रष्ट थवं, अने नहिं करवा योग्य करवाने तत्पर थवं, तेनुं नाम ज्ञानी पुरुषो प्रमाद कहें छे. टुंकाणमा सर्वज्ञ प्रभुनी अति हितकारी आज्ञानी उपेक्षा करीने स्वच्छंद वर्तन कर तेर्नु नामज भमाद छे. मय, विषय, कषाय, निद्रा, अने विकथा मळीने प्रमादना मुख्य पांच भेद-छे, जे धर्मार्थीजनोए अवश्य परिहरवा योग्य छे. असमादी पुरुषा धर्मर्नु यथार्थ सेवन, करी शके छ. प्रेमादशील जनो जरुर स्व कर्तव्य कार्यथी चूके छे. .. - उपशम श्रेणि उपर आरुढ थयेला, चौद पूर्वधरः साधुओ पण प्रमाद वशात् स्वस्थानथी चूकी पतित थाय छे तो वीजार्नु तेरों गजुं ? एम समजी जेम वने तेम प्रमाद स्थानने तजी- अममत्त य, 'जोइये. थोडा पण व्रण, रुण, के अग्मिनी परे प्रमादने पण वधतां चार लागती नथी तेथी ते ज्यां सुधी. निरवशेष नष्ट न थाय त्या मुधी तेनो विश्वास करचो भवभीरु जनोने उचित नथीज. .
शुद्ध भावना एजःखरूं रसायण छे. केपके तेना विना गमे
