________________
( २२० ) जी ॥ जी० ॥ १६ ॥ खीर खांड फौन्यां रोट्यां करे, पाणी उकाले भरभर ठामजी। और अनेक वस्तु करै घगी, गुरुने पडिलाभगा कामजी ॥ जी० ॥२०॥ आहार पाणियादिक निपजावतां, कर छ कायरो विनासजी । पक्के तेड़ बहरावै तेहनें, वले कर मुक्तिनी आसजी ॥ जो० ॥ २१ ॥ इत्यादिक गुरू काजे हिंसा की, ते तो पूरी फेम कहायजौ। धर्म काजे हिंसा करै जोवरी, ते सांभल ज्यो चितलायजौ ॥ जी० ॥ २२ ॥ करे उजवणा में पारणा, बले साहमी बछल जाणजी । त्यांन चीत जिमायां कारगणे, करै छ: कायारो घममागाजी ॥ जी० ॥ २३ ॥ वले धर्म काजि धंकल करे, सिंघ काड लेव नावे जातजी। चोमासादिक में शावता जावता, करे त्रस थावर गै घातजी ॥ जी० ॥ २४ ॥ तप मांड्यो ते पूरो हुआ पछे, जीमगा कर लोक जायजौ । बले लाडुयादिक करावता, ते तो इगई जीव छ शायजी ॥ जी० ॥ २५ ॥ वले समदंड होई दान दे, उपर वाडा ग फल देई जागजी । भांवादिक ना फल नौ चोवीसी देई, इत्यादिक दान पिझोण जौ ॥ जो० ॥ २६ ॥ हगो अर्थ अनर्घ जीव में, ते तो भागै हावे वाद पायनी । धर्म हैते हगो कः काय ने, श्रीता कुगुगं तगा प्रतापजी ॥ जी० ॥ २७॥
