________________
४२८
श्रीदशवैकालिकसूत्रे
૨
*
3
૫
૧
मूलम्-दुण्हं तु भुंजमाणाणं, एगो तत्थ निमंतए ।
७
८
૧૧ ૧૦
ર
दिजमाणं न इच्छिज्जा, छंद से पडिलेहए ॥३७॥
1
छाया - द्वयोस्तु भुञ्जानयो:, एकस्तत्र निमन्त्रयेत् ।
दीयमानं नेच्छेत् छन्दं तस्य प्रतिलेखयेत् ॥ ३७॥ सान्वयार्थः- तत्थ = वहां भुंजमाणाणं भोजन करते हुए दुण्डं दोनों में से तु= यदि एगो = एक आदमी निमंत= निमन्त्रित करे - आहारादि देना चाहे तो दिज्जमाणं = वह दियाजानेवाला आहारादि (साधु) न इच्छिज्जा =न चाहे-न लेवे; (किन्तु ) से उस नहीं निमन्त्रण करनेवालेके छंद - अभिप्रायको पडिलेहए= देखे ||३७||
टीका - ' दुहं तु' इत्यादि । तत्र = तयोः = एकवस्तुस्वामित्वेन प्रसिद्धयोः, द्वयोः भुञ्जानयो: = (अत्र सप्तम्यर्थे पष्ठी भुजधातुश्च पालनाभ्यवहारो भयार्थकस्ततश्च) पालयतोः, भोक्तुमुद्यतयोश्च मध्ये (पालनार्थकत्वे तु परस्मैपदं स्वयमूहनीयम् ) ( यदि ) एक: = अन्यतरः निमन्त्रयेत् - दातुमुत्रतेत, तदा दीयमानम् ( आहारादि ) भिक्षुः नेच्छेत्, किन्तु तस्य = दानोद्यतेतरस्य छन्दं = अभिप्रायं भ्रू-नेत्रविकारादिरूपचिद्वैः प्रतिलेखयेत्=प्रेक्षेत- 'दानमस्येष्टं न वे ' -ति निश्चिनुयादित्यर्थः ||३७|| ततः किं कुर्यादित्याह - ' दुण्हं तु ' इत्यादि ।
"
दुहं तु ० ' इत्यादि । यदि एक वस्तुके दो स्वामी हों तथा दो गृहस्थ भोजन करनेके लिये उद्यत हुए हों, और उन दोनोंमेंसे एक व्यक्ति आहार देनेके लिये उद्यत हो तो ऐसे आहारकी इच्छा भिक्षु न करे, किन्तु दूसरेके भौंह नेत्र आदि विकारसे अभिप्रायका अनुभव करे कि वहराने (देने) में इसकी सम्मति है या नहीं ? ॥ ३७ ॥
इसके पश्चात् क्या करे ? सो कहते हैं- 'दुहं तु०' इत्यादि ।
તુ તુ॰ ઇત્યાદિ. જો એક વસ્તુના બે સ્વામી હાય તથા મે ગૃહસ્થા ભેજન કરતા હાય અને એ એમાથી એક આહાર આપવા માટે ઉદ્યત હૈાય તે એવા આહારની ઇચ્છા ભિક્ષુ ન કરે પરંતુ ખીજાના ભ્રમર, નેત્ર, આદિના વિકારથી અભિપ્રાયના અનુભવ કરે કે વહેારાવવામા એની સંમતિ છે કે નહિ ? (૩૭)
मे पछी शु रे ? ते हे छे-दुण्डं तु० ४त्याहि
