________________
अध्ययन ५ उ. १ गा. १२-मार्गगमनयतना लक्षणं विज्ञाय अवबुध्य एकान्तम्-एका अद्वितीयः अन्तो-निश्चयो व्रतरक्षणविषयको मोक्षप्राप्तिविषयको वा एकान्तस्तम् आश्रित: आस्थितो मुनिः वेशसामन्तं वेश्यापाटकगमनं वर्जयेत् परित्यजेत् ।।
'वियाणित्ता' इत्यनेन सम्यगववोधमन्तरेण दोषपरित्यागो याथातथ्येन न संभवतीति, 'एगंतमस्सिए' इत्यनेन च मुनिना सततं मोक्षकलक्ष्येण भवितव्यमिति सूचितम् ॥११॥ मार्गयतनामेव विशिष्याऽऽह-'साणं' इत्यादि । मूलम्-साणं सूइयं गाविं, दित्तं गोणं हयं गयं ।
૧૦ ૧૧ ૧૨ संडिब्भं कलहं जुद्धं, दूरओ परिवज्जए ॥१२॥ छाया-श्वानं सूतां गां, दृप्तं गोणं हयं गज़म् ।
संडिब्भं कलहं युद्धं, दूरतः परिवर्जयेत् ॥१२॥ साधु जहाँ भिक्षा के लिये न जावे उन स्थानों को विशेष रूपसे कहते हैं
सान्वयार्थः-साणं-जहां काटनेवाला कुत्ता हो सूइयं थोडे कालकी व्याई हुई गावि-गाय हो दित्तं मदमस्त गोणं गोधा साण्ड अथवा बैल (और) हयं= घोड़ा (अथवा) गयं-हाथी हो (तथा) संडिब्भं जहां बच्चे खेल रहे हों कलहं= परस्पर वाग्युद्ध-गाली-गलोच-हो रहा हो जुद्धं शस्त्र आदिसे युद्ध होता हो (ऐसे स्थानको साधु) दरओ-दूरसे ही परिवजए वर्जे, अर्थात् ऐसी जगह साधु जानकर व्रतोंकी रक्षा और मोक्षकी प्राप्तिके निश्चयमें स्थित मुनि वेश्याके पाड़े (चकले)में भिक्षा आदिके लिए न जावे ।
'वियाणित्ता' पदसे यह सूचित किया है कि भलीभाँति जाने विना दोषका अच्छी तरह परित्याग नहीं हो सकता। 'एगंतमस्सिए' पदसे यह प्रगट किया है कि मुनिको सदा मोक्षप्राप्तिका लक्ष्य रखना चाहिये॥११॥
मार्गकी यतनाको विशेषरूपसे बताते हैं- 'साणं०' इत्यादि । જાણુને તેની રક્ષા અને મોક્ષની પ્રાપ્તિના નિશ્ચયમાં સ્થિત મુનિએ, વેશ્યાના મહોલ્લામાં ભિક્ષા આદિને માટે જવું નહિ
વિયાળા શબ્દથી એમ સૂચિત કર્યું છે કે–સારી રીતે જાણ્યા વિના દેને સારી પેઠે પરિત્યાગ થઈ શકતું નથી guતમસિંg શબ્દથી એમ પ્રકટ કર્યું છે કે મુનિએ સદા મેક્ષપ્રાપ્તિનું લક્ષ્ય રાખવું જોઈએ. (૧૧)
भागनीयतनान विशेष३ मताव छे. साणं. त्या.
