________________
५०
दिगंबर जैन. गुजरातमावी श्वेतांबरी लोकनो संघ गिरनार गयो. उभय गिरनार पर्वतनी तळेटीगां मळ्या. उभये जुदा जुदा ठेकाणे मुकाम नात्यो. सौ पातपोताने सोटा बने सरा वर्णववा लाग्या. पछी एक दिवस ते पर्वतनी तळेटीगां उभयपक्षनी सभा बोलावी ते ठेकाणे ठाठथी वाजतगाजते प्रथम येतांबर यति अने लोका व्या पछी श्री कुंदकुंदमुनि पोताना ७०० शिष्योने साथे रइ दिगंबर संब साथे ते स्थळे नाल्या. पछी तरतज वादविवाद थयो. श्वेतांबरोए कां के "वस्त्र वगर जीवने कदी मुक्ति थती नथी." ! अने दिगररोए एवं कां के जीवनी उत्पत्तिन नग्नावस्यामां थाय छे अने ज्यारे तेनु परण थाय छे त्यारे नन्नावस्थामाज जगत छोडी जाय छे. तेनी साथे वस्त्र वगरे जे कंइ नथी एटले मूळ अवस्था दिगंबर वृत्तिज-आ जीवने कार्यकारी छे. आ प्रमाणे घणा दिवस वाद चाल्यो. श्वेतांबर, दिगंबरी सघन कहेवू कबूल करे नहि अने दिगंवर, श्वेतारी संघनु कह सामळे नहि. दिगवरी संघमां जेम कुंदकुंदाचार्यने अनेक सुविद्या सहाय हती, तेम श्वेतांबरी संघमां जिनचंद्र भने महिचंद्रने अनेक कुविद्या आवडती हती. एक पोतानी विद्याना जोरथी कोइ दुर्गन्ध प्रश्न नाखे, तो चीजो तेने तोडी .नोखे आ प्रमाणे वाद एकदम मटी न जाय, तेम निर्णय पण
