________________
बहुव्रीहिलनामाकरणम्
२६१
त्रिचतुरेषु पदेषु किरीटिना
लुलितदृष्टि मदादिव चन्रूले ।9:2 !! बोणि वा चत्वारि वा निचतुराणि । अनेन बहुव्रीहिः । 'न्युपान्यं चतुरे ऽजिप्यते' वा. 3851. मू. 945) इत्यच् ।
८४४ । ति विंशतेडिति । ( ६.४.१४२) विशतेभेस्य तिशब्दस्य लोपः स्यात् डिति । आसन्नविंशाः विशतेरासन्ना इत्यर्थः । अङ्करत्रिंशाः । अधिकचत्वारिंशाः । द्विरावृत्ताः दश द्विदशाः । विंशतिरित्यर्थः । अनवराघवे-- IV. 1.
लिम्सप्तभिरेव राजविजयते भुजम्तन्मयोः
कृत्वा तोरणमालिकां पुनरमुं द्वाविंशमारिप्सते । । द्रक्ष्यामि त्वयि वर्तमानमधुना तचापविद्याद्भुतं
शम्भोस्तस्य हि केवलेन धनुषा कृटेन तुष्टिने मे ॥ ३ ॥ इविदाले पूरगं द्वाविंशम् । तस्य पूरगे इट्' (म्यू. 18457 इति इदः । अनेन् टेलोपः। अनघावे--T..
हे काकुत्स्थाः कथं यः श्रुतिविषयमयं नागमद्भागवीयो :
दुःसामन्ताचारप्रचितपितृवधामर्पनिस्तारबन्धुः । वारानासन्नविंशान्विशसितविषमक्षत्रजातिप्ररोह:
क्रोधादुत्कृतगर्भामिषरुधिरवसावित्रगन्धिः कुठारः ।। 214 ।। आसन्ना विंशतिर्येषां ते आसन्नविंशाः । अनेन टिलोपः । “बहुवीही' (सू. 861) इति डच । 'सङ्ख्यया' (सू. 843 ) इति बहुव्रीहिः। . :
८४६ । तत्र तेनेदमिति सरूपे । (२. २. २७),
सप्तम्यन्ते ग्रहणविषये सरूपे पदे तृतीयान्ते च प्रहरणविषये इदै युद्धं प्रवृत्तमित्यर्थे समस्येते कमव्यतिहारे द्योत्ये स बहुव्रीहिः । ‘इकर्म ' (सू. 866) इति इच् । तिष्ठद्गुप्रभृतिप्विच्प्रत्ययस्य पाठादव्ययीभावत्वमव्ययत्वं च । 'अन्येषामपि दृश्यते'
