________________
अव्ययीभावसमासप्रकरणम्
अस्मिन्नेव ग्रन्थे श्लो० 202. प्राणेशानभि । असमासः ।
माघे - I. 24.
निदाघधामानमिवातिदीधितिं मुदा विकास मुनिमभ्युपेयुषी । विलोचने विश्रदधिश्रितश्रिणी
स पुण्डरीकाक्ष इति स्फुटोऽभवत् || 662 ||
मुनिमभि । मुनिमभिलक्ष्य । अभेः कर्मप्रवचनीयसंज्ञा । तुद्योगे द्वितीया । - असमासः । समासे अभिमुनि इति स्यात् ।
माघे – VII, 32.
भावसमासः ।
प्रियमभि कुसुमोद्यतस्य बाहोनवनखमण्डनचारु मूलमन्या ।
मुहुरितरकराहितेन पीन
स्तनतटरोधि तिरोदधऽशुकेन ॥ 668 ||
प्रियafe | प्रियस्य । अमेरक्षणार्थे कर्मप्रवचनीयत्वम् । तद्योगे द्वितीया अस्मिन्नेव ग्रन्थे इको० 647. अभ्ययोध्यम् । अयोध्यामसि | अन्ययी
अस्मिन्नेव प्रन्थे श्लो = 232 प्रत्यनिलम् । अनिलाभिमुखम् । प्रत्यनिलमिति व्ययीभावसमासः । अनिल प्रतीत्यसमासो वा ।
ܕ ܘ ܘ
अस्मिन्नेव अन्थे लो० 299 भवन्तमभि । भवन्तं लक्षीकृत्य । अभेः कर्मप्रवचनीयत्वात्तद्योगे द्वितीया ।
माघे - V. 41.
प्रत्यन्यदन्ति निशिताङ्कुशदूरभिन्ननिर्याणनिर्यदस्सृज चलिंत निषादी |
रोद्धुं महेभमपरिब्रढिमानमागा
दाकान्ततो न वशमेति महान्परस्य || 664 ||