________________
पाहुड-दोहा
बहुयइं पढियई मूह पर ताल सुकइ जेण ।। एक्कु जि अक्खरु तं पढहु सिवपुरि गम्मइ जेण ॥ ९७ ॥ अन्तो णस्थि सुईणं कालो थोओ वयं च दुम्मेहा । तं णवर सिक्खियच्वं जिं जरमरणक्खयं कुणहि ॥ ९८ ॥ णिलक्खणु इत्थीवाहिरउ अकुलीणउ महु मणि ठियउ । तमु काराणि आणी माहू जैण गवंगउ संठियउ ॥ ९९ ॥ हुई सगुणी पिउ णिग्गुणउ जिल्लपखणु णीसंगु । एकहिं अंगि वसंतयहं मिलिउ ण अंगहि अंगु ॥ १०० ।। सयहिं रायहिं छहरसहिं पंचहिं रूर्वहिं चित्तु । जामु ण रंजिउ भुवणयंलि सो जोइय करि मित्तु ॥१०१ ।। तब तणुअं मि सरीरयहं संगु करि हिउ जाहं । ताई वि मरणदबँकडिय दुसहाँ होइ णराहं ॥ १०२ ॥ देह गलंतहं सवु गलइ मइ सुइ धारण धेउ । तहिं तहई वह अबसरहिं बिरला सुमरहिं देउ ॥ १०३ ॥
क. मरणं. २ द. थीमाद (?). ३ क. तेण. ४ क, नयहि ५ द.णिरंजिर. ६ क. भुवणयलु. ७ क. दयकवादिय. ८. दुसदी. १. क. हलाहलाई. .