________________
: ५६ :
( ५ ) यस्य प्रार्चन भक्तिचाञ्चितमना भेकोऽपि तत्कोपिना देवेन प्रहतोऽप्यभूदमरभू कान्ता कटाक्षाऽऽक्षताः ।। तत् किं यस्य पदार्चने कृतधिय सामोदभावेन हि । जायन्ते भवयोषिता शिवरमा कान्ता. कटाक्षाऽक्षता ॥
यस्याद्य भ्रमरावलीव कमले भव्यावलीमन्दिरे। सम्फुल्लत्कमलावली परिकनद्दीपावली विन्दति ।। चेतस्याप्त-मुदावलीति तु वर चित्र विचित्र विदमेका कामवशाऽपरा भवति नो कान्ताकटाक्षाऽऽक्षता ।।
वीरः सोऽस्तु मम प्रसन्न-मतये त सगतोऽह ततः । सूक्त तेन हित मत जगदतो वीराय तस्मै नम ।। अन्यो नास्ति तत प्रियङ्कर इतस्तस्य स्मृतिर्मे हृदि । वीरे तन रतो भवान्ययमह कान्ता कटाक्षाऽऽक्षत ॥
(८) व-शोन्नत्य करोऽप्यसौ नरपते सिद्धार्थ कस्यात्मभू । शी-लेनाधिकृता हितोऽपि तपसास्त्रेण प्रकृत् कर्मणाम् ।। ध-न्यानामति विस्मय विदधती पूर्व तु पश्चात् प्रभो ! र-स्येय ऋतिरातनोतु क्रमनक् कान्ताऽकटाक्षाऽऽक्षत ।।