________________
सकस
से, भिक्खापरिब्भमणेण कया पाणवित्ती, वुत्यो तत्थेव किंचिकालं, अण्णदिवसे य दिट्ठो गए गो तिवंडी, हादिऊण सबायरेण उबविट्ठो से समीवे, पुच्छिओऽहं जहा मए तहा तेणवि नियवइयरं, निवेइओ य पए संखेवेण, 18 तिदंडिणा भणियं-पुत्त! परिचयसु सोयसंतावं, अणुसरसु धीरत्तणं, सच्चसाहारणो हि एस वइयरो, किं च---..
किं वयणिजं जं निंदिए जणे नो पिरतणं कुणइ ? । पुरिसुत्तमंपि लच्छी छडुइ महिलब दुबीला ॥२०९ ॥ नो सुइकुलं न रूवं नो विण्णाणं न विकर्म न बलं। बालब गयविवेया अवेक्खए किंपि मुयमाणा ॥२१०॥ अहवा जलनिहिकलोलसंगसंलग्गचंचलत्ताए। कोत्थुहमणिसहजम्मणवहियदढनिद्रुरत्ताए ॥ २११ ॥ मयलंछणसमसी(सा)सियमइलाणुस्सरणवद्धसीलाए । सुरगइतुरंगसंगइदूरुज्झियवरविवेयाए ॥ २१२॥ दुस्सहविसमेत्ती(व)सदावियपजंतदुहविवेगाए । कंबुसिणेहसमुच्छूढगाढकुडिलत्तबुद्धीए ॥ २१३ ॥ तह पारियायपणयप्पभावजडजायपक्खवायाए । निचं लवणोयहिवासमुकमधुरत्तभावाए ॥ २१४ ॥ एयाए सचरियं कहं हवेजा महाणुभावाए ? । न हि विसरिससंसग्गी विसिद्वगुणसाहणं कुणइ ॥ २१५ ॥ ता चयसु सोगमहुणा पोरुसमुबहसु कुणसु करणिज । न हि विण्णायसरूवे गुप्पंति कहिपि सप्पुरिमा २१६ किं भद्द ! तुम एगो इमीए मुको ? जमेवमइगरुयं । संतावं वहसि न पत्तकालमहुणा समायरसि ॥ २१७ ॥ भणियं चमए भयवं! किं पुण एचोऽवि पत्तकालं मे । तेण कहियं ! महायस! निच्छअओसवहा धम्मो॥२१॥
immine
B
५महा०