________________
अणुकूला मह कम्मपरिणई, केवलं एवंविहं रमणिरयणं एवं उज्झमाणेग केणवि नूणमध्पणो असिवपसमणं संभावियं भविस्सइ, ता न जुत्ता रित्ता चैव मंजूसा पवाहिति परिभाविऊण सन्निहियवगदुट्टमकडं तदभंतरे निक्खिविऊण निविडं दुवारं च से बंधिऊण भगवद्द जमुणे मा मे कुप्पेज सित्ति भणिकग पुनाएण पवाहिया एसा, पावियसुरलोय सिरिसमुदयं व अप्पाणं मन्नतो तं कुवलयदलदीहरच्छिं घेतूण गओ जहागयं, सावि मंजूसा जलेग वुज्झमाणी गया कोसमेतं, दिट्ठा य सुहंकरसीसेहि, तओ नियगुरुणो वित्राणाइसयं वन्नमाणेहिं नईमज्झे पविसिऊण आयडिया मंजुसा, उबणीया व गुरुणो, तेणावि असंभावणिज्जमानंदसंदोह सुवहतेण संगोविया गेहम भणिया य नियसिस्सा - अरे अज अहं देवयापूर्य महया वित्थरेण भवण अंतरे ठिओ सबरयाणं करिस्तामि, ता तुन्भेहिं वाढं निविजणं कायचं, पडिवन्नं तेहिं, अह समागयंमि स्यणिसमए मयरद्धयनियसरसहस्स पहारज जरियसरीरो पवरविलेवणकुसुम तंबोलप्पमुहोवगरणपरियरिओ पिहिऊण सयलगेहदुवाराहं तं मंजूसमुग्वाडित्ता एवं जं|पिउं पवत्तो
हे हरिणच्छि ! कसोअरि ! पीणत्थणि ! कमलवयणि! वरतरुणि|| पम्मुकमयासक संपय मं भवसु दइयं व ॥ १ ॥ वच्च विगासमहुणा लोयणकमलं मणोरहेहिं समं । सुयणु ! तुह संगमेणं मयणोऽवि मणागमुवसमउ ॥ २ ॥ एत्थंतरंमि गादावरोहसंजाय तिबवरकोवा । तण्हाछुहाकिलंता अचंतं चावलोत्रेया ॥ ३ ॥