________________
विगिहतवकरणनिरए सूराभिमुहायावणापरायणे वीरासणाइदुकाकायकिलेसकारए भंगियसुयपढणेकमाणसे यमहासु-16 मरीचिम णिणो परमभत्तीए ठाणे ठाणे विणयपणमंतमउलिमंडलं बंदतो अणिमिसदिट्ठीए पेच्छमाणी य पत्तो जत्थ सो एकदे- वन्दनं.
सिविमुक्वेणुतिदंडो पंडुरपुंडरियनिवारियरविकरपसरो नियमइपरिकप्पियपवित्तिगाइउवगरणविसरिसरूवदसणको॥१८॥ उहलाउलियागयलोयधम्मकहणवक्खित्तचित्तो मिरिई निवसइत्ति, तं च दूरागो चिय निस्सामण्णभत्तिभरनिस्सरं-
तुव रोमंचच्छल्लेण अंतरे अस्सायंतं व सिणेहसबस्समुग्गिरंतो पढमदंसणुन्नामियमत्थयनिवडतकुसुमनिभेण अग्धं व वियरंतो विमलकरयलंगुलिमुद्दारयणकिरणजालेण दिसामुहपसरिएण मंगलदीवनिवहं व बोहितो पयाहिणादाणेण तिगरणभत्तिपगरिसं व साहेंतो भूमितलविलुलंदुत्तमंगं पणमिऊण पमोयभरनिभरगिरं भणिउमाढत्तो, कहं ?
वच्छ! तुम चिय नीसेसपवरलक्खणनिहाणभूओऽसि । सुकयस्थाणं मझे तुज्झ परं पढमिया रेहा ॥१२९॥ तिहुयणभुवणस्सुवरिं इक्खागूणं न होइ कह वंसो?। जत्थ विमला विरायइ विजयपडाइच तुह कित्ती ॥१३० | तुह भाविरिद्धिमायन्निऊण रंजिजए न कस्स मणं ?। कह वा नो वंदिजइ तुह पयपउमंकिया पुहइ !॥१३१ कीरंतु नाम दुक्करतवोविहाणाई भव्वलोएणं । जं तेसि फलं तं पुण तुमएचिय पावियं सर्व ॥ १३२ ॥
॥१८॥ जओ-सिट्ठोऽसि तुम तारण भारहे कुंडगामनयरंमि । सिद्धत्थपत्थिवसुओ किर चरिमो एत्य तित्थयरो १३३ । पुणरवि दसारवग्गे आइमो तं तिविहुनामेण । पोयणपुरंमि नयरे तिखंडभरहस्स सामित्ति ॥ १३४ ॥
ॐॐॐॐॐॐॐॐॐ
