________________
इजधम्मे सो काव्यविी निवेदओ तुम्ह । अक्खंड सिवसोक्खं जड़ वंछह ता तयं कुह ॥ ११० ॥
एवमायन्निकण जणो पहिgमणो भणिउमादत्तो - भयवं ! जइ एवंविहो चरणधम्मो ता कीस तुम्हे छत्तप्पसुहमुवगरणं गिण्हह ? सिरलोयाइयं च न सम्ममायरहत्ति, मिरिहणा भणियं - भो भो महाणुभावा! मा एवमासंकह, जहा एसो अण्णा भासह अण्णहा करेइत्ति, अहं हि संसाराणुसारिबुद्धी पराजिओ मोहमहामल्लेणं पडिक्खलिओ उस्सिखलकसायखलेहिं मुसियपसमघणो दुर्द्दतिंदियचोरेहिं सायरमवलोइओ दुग्गइदुक्खरक्खसीए, ता मम दोसगुणविभावणं उज्झिऊणं नीओवणीयं पिव महामणिं खचरसमप्पियं पिव परमविजं मायंगदेसियं पिव समीहियपुरपंथाणं रोगविदुरवेज्जोवइटुं व परमोसहं अंगीकरेह सवहा तुम्हे मुणिधम्मंति ।
एवमा निऊण संजायभवयेरग्गा निउणबुद्धिपरिभावियपरमत्था तणं व परिषत्तपुत्तकलत्तमित्तवित्ता जिणधम्मनिवेसियथिरचित्ता समणदिक्खागहणत्थं पाउन्भवंति अगउग्गभोगराइण्णपमुहा जणा, मिरिईऽवि ते सिस्सभावेणोवट्ठिए णाऊण भगवओ भुवणपईवस्त संसारतरुगहणदहणदावानलस्स अटुप्पयारपवरपाडिहेरपयडप्पभावस्स उसभसामिणो समप्पे । एवं च पइदिणं सद्धम्मदेसणाए पडिवोहेमाणो नियदुच्चरिअं निरंतरं निंदमाणो |सुस्समणपक्खवायं वहमाणो सुत्तत्थाई मणे परिभावेमाणो सुहसीलयाए सबुद्धिपरिकप्पियपरिव्यायगवेसं घरेमाणो गामा गराई सामिणा सद्धिं विहरमाणो कालं गमेइति ।