________________
मिलिओ य नयर लोगो रायाविय विम्हिओ सिंहं पत्तो । वित्तंतमिमं पुट्ठो य तेहिं सेट्ठी पहिट्ठेहिं ॥ २५ ॥ तेणावि कवडसीलत्तणेण काउं बहुं फडाडोवं । सिद्धं जहा महप्पा एसो परमन्नपाणेहिं ॥ २६ ॥ सयमेव मए पाराविओत्ति अचंतभत्तिजुत्ते । एत्तो चिय तियसेहिं घुट्टमहो दाणमेयंति ॥ २७ ॥ सोचा एवं लोगो रायाविय गाढहरिसपडिहत्थो । तग्गुणगहणं काउं जहागयं पडिनियत्तोत्ति ॥ २८ ॥ सो पुण पुराण सेट्ठी अयंत विज्झमाणसुहभावो । दुंदुहिसदं सोचा झडत्ति सोगाउलसरीरो ॥ २९ ॥ पडिचिंति पवत्ती हाहाऽहं मंदभग्गजणजणगो । जणिओ विहिणा नूणं जस्स घरं लंघिउं नाही ॥ ३० ॥ अन्नत्थ पारिओ अज्ज सायरं उवनिमंतिओऽवि मए । अहवा निप्पुन्नाणं न घरे चिंतामणी एह ॥ ३१ ॥ जुम्भं । अह भयवं पारिता गामागरसुंदरं धरावीढं । विहरइ हरियतमभरो सूरो इव भवकमलाण ॥ ३२ ॥ अन्नंमि य पत्थावे समोसढो तत्थ पासजिणसिस्सो । सूरी केवलनाणप्पईवपायडियपरयत्थो ॥ ३३ ॥ नाउं समोसढं तं नयरिजणो नरवई य हिमणो । वंदणवडियाऍ लहुं समागओ तस्स पासंमि ॥ ३४ ॥ दत्ता भी उचिट्ठामि सन्निसन्नो य । सुचिरं धम्मं सोउं पुच्छिउमेवं समाढत्तो ॥ ३५ ॥ भयवं ! एत्थ पुरीए अणेगजणसंकुलाए को धन्नो ? | लहुई कयसंसारो य ? कहसु अइकोउगं मज्झ ॥ ३६ ॥ तो केवलणा भणियं अधन्नो एत्थ जुन्नसेट्ठित्ति । रन्ना वृत्तं किं नणु सामी पाराविओ तेण ? ॥ ३७ ॥
