________________
श्रीगुणचंद महावीरच
७ प्रस्तावः
॥ २३९ ॥
किमहमिमं निम्गहिउं सको नेवोवसग्गकालंमि ? । किंतु गुणिस्स एसो हरिस्स निस्साऍ तत्र जिणो ॥ ६ ॥ पजत्तं एतो जंपिएण निविसयमाणवेह इमं । वरि सुन्न चिय साला मा भरिया चोरखभेण ॥ ७ ॥ इय सुरनाहेण सरोसभासिणा चलणकोडिणा विवसो । निच्छूढो संगमओ एगागी सुरपुरीहिंतो ॥ ८ ॥ एवंविहं च माणमलणं पेच्छिऊण चिंतियं संगम एण- अहो एयाई ताई असगिक्खियकथाई पायडीहवंति संपद दुबिलसियाई, इय झूरिऊण सो जाणपण विमाणेण पहिओ गंदिराभिमुहं, तओ अकोसिजगाणी सुरविलयाहिं हीलिजमाणो नियपरिवारेण पेलिजमाणो सकसुहडेहिं उवेहिजमाणो सामाणियदेवेहिं नीहरिऊण सुरपुरीओ ठिओ मंदरचूलियाए, तस्स य सागरोवमं सेसमाउयंति । इओ य-से अग्गमहिसीहिं विन्ननिओ पुरंदरो-जइ सामि ! तुम्ह आएसो हवइ ता अम्हे पियमणुसरामो, तओ विसजियाओ य इंदेण, सेसो पुण परिवारो पडिसिद्धोति ।
संगमकस्यनिर्विषयवादेश:
इओ य-भयवं वद्धमाणसामी जार्यमि निरुवसग्गे तत्थेव गामे वीयदिवसे पविट्ठो गोयरचरियाए, हिंडतो य समागम वच्छ्वाज़बेरीगिद्दे, तभो तीए भतिभरनिस्सरंतपयडपुलवपडलाए वासियपावसमतेम पहिलाभिजो उमासस्स निरसणो भयवं । एत्यंतरे चिरकालजायजिणपारणगदंसणपरितुट्ठेहिं अहासन्निहियसुरनिवहेहि पहवाई तूराई मुका कणगवुट्टी परिखित्तो कुसुमनियरो वरिसियं गंधोदयं अहो दाणमहो दाणंति उग्घोसणा कया, तत्थेव ॥ १३१ ॥ ताब जाया अदरिहा थेरी । अह सामी निववियसरीरो गओ आलभियाभिहाणं नयरिं, तत्यवि पडिगापडिवन्नस्स