________________
श्रीगुणचंद हूँ दाइति पेममुवहतेण भणियमणेण -
उपकार
महावीरच ० ६ प्रस्ताव:
सुंदर ! विजाहरो कणयचूडयनामोऽहं गयणवल्लहपुराओ चेडगसाहणं काउमिहागहो म्हि, मंतं च परावत्तयंतस्स कीर्तनं, मे कहवि भवियवयावसेण सुप्पणिहियस्सवि विसंखुलियमेक्कमक्खरं, एत्तियमेत्तावराहसंभवेऽवि परिकुचिएण उप्पा॥ २०७ ॥ ( डिओ सिलायले निवाडणत्थमणेणं, तक्कालं भयविदुरेण व न सरियाणि तणुरक्सामंतक्खराणि, तयणंतरं च न मुणेमि किंपि जायं, एत्तियमेत्तं ईसिं जाणामि जं तुमए भणियं मम जीवियमोलेणऽवि मोत्तवो एसत्ति, कुमारेण भणियं मद्द ! के अम्हे ?, नियसुकियदुक्कियाणि चैव सवत्थ सुहदुक्खेसु पभवंति जीवाण, कणयचूडेण भणियं-को सहज अहि समाणरूवाई सुकयदुक्कयाई । तुमए सजीयदाषेण रक्खमाणेण मह जीयं ॥ १ ॥
-भह
कहमिव बहुरयणा नो वसुंधरा ? जत्थ तुम्ह सारिच्छा । परहियकरणेकपरा अजवि दीसंति सप्पुरिसा ॥ २ ॥ जाय च्चिय नीसेसावि मज्झ नूणं समीहिया सिद्धी | दुलंभदंसणो दिट्ठिगोयरं जं गओ तंसि ॥ ३ ॥ अन्नं च - तुह सञ्चरिएणवि नामगोत्तमुक्कित्तियं जइवि भुवणे । तहवि सविसेसजाणणकपण तम्माइ गहं हिययं ||४|| तओ कुमारेण मुणिऊण तदभिप्पायं साहिओ दुहतुरगावहरणपज्जवसाणो सचो नियवइयरो, विजाहरेण भणियंकुमार ! किमिह मे जीवियप्पयाणत्थमेव तुम्ह आगमणं?, किं वा कारणपि आसि ?, कुमारेण भणियं-कोऊहलेण, न पुण अन्नं कारणंतरं, विजाहरेण भणियं - जइ एवं ता कुणह ममाणुग्गर्हति एह वेयहृपचयं, पेच्छद तत्थ अणे
॥ २०७॥