________________
श्रीगुणचंद महावीरच०
६ प्रस्तावः
॥ १९१ ॥
इय ते नियदुच्चरियं पुणो पुणो चेत्र जंपिरे समणे । गोसालो निव्भच्छिय बहुसो सामिं समलीणो ॥ ४ ॥ ओ सामी चोरागसन्निवे गओ, तत्थ य तद्दिवसं परचकभयमुवट्ठियं तन्मएण य खंडरक्खा तियचउक्कसुन्नमढसभादेउलकाणणुजाणेसु अन्नेषु य तहाविहठाणेसु अपुवपुरिसं चारियसंकाएं निभालेमाणा पेच्छेति भयवंतं एगंमि वणनिगुंजे फासुगविजणरूवे गोसालएण परिवुडं काउस्सग्गेण संठियंति, तं च पिच्छिऊण 'भीओ भयाई पास ' त्ति जायसंका चिंतिउमारद्धा - अहो एरिसंमि एगंतदेसे एएसिं अवस्थाणं न कोसलमावहह, तहाहि - जइ इमे निहोसा ता किं पयडे चिय नो गाममज्झे वुत्था?, अओ निच्छयं चारीवलंभत्थं परचकसंतिया केइ आगयत्ति निच्छिऊण पुट्ठो तेहिं सामी गोसालगो य, अहो के तुम्भे ? किं निमित्तं वा एत्थावत्थाणंतिवृत्ते भयवं मोणेण चिट्ठइ, गोसालोऽवि तयणुवित्तीए तहेव जावेइ, जाव य पुणो पुणो वागरिजमाणाऽवि न देति पच्चुत्तरं ताव निम्मंतं चारगा एएत्ति कलिऊण तेहिं नीया कूवतडे, पारद्धा य वरत्ताए बंधिऊण तत्थ पक्खिविउं, नवरं पढमं गोसालं पक्खिवंति, पच्छा तं उत्तारिऊण भयवंतं बोलिंति, एवं च उब्बोलणनिवोलणे कुणमाणाण सोमाजयंतीनामाओ पासजिणति| त्यपडिवन्नसामन्नृप्पन्नपरीसहपराइयाओ जीविगानिमित्तधरियपरिधाय गनेवत्थाओं पुचभणियस्स उप्पलनेमित्तियस्स भगिणीओ नियुणिय एवंविहवइयराउ मा भयवं चरिमतित्ययरो गहियदिक्खो एस होज्जत्ति जायसंसयाउ जाव तत्थ पएसे आगच्छेति ताव पेच्छति भयवंतं तहा वाहिजमाणंति, तओ ताहिं भणियं - अरे रे दुरायारा! नूणं विण
आचार्य -
स्यावधिः
कालथ
चोराके
सोमाज
यन्त्यो
। १९१ ॥