________________
खणं अच्छित्ता नीहरिउमारद्वाणि, एत्थंतरे दुवारदेसंतरट्ठिएग गोसालेण गच्छंती छित्ता विजुमई, तो तीए । व भणियं-अजउत्त! अहं पुट्ठा केणावि, एयं च निसामिऊण सीहेण वलित्ता गहिओ बाहाए गोसालगो, भणिो
य-अरे कइयवेण अम्हे अणायारमायरमाणाणि पाससि, पुच्छिओऽवि न साहेसि जहा अहमिह निवसामित्ति निमः । च्छिऊण जहिच्छं पिट्टिओ लट्ठीए, गो य सट्ठाणं, तओ-गोसालो भणइ जिणं-तुम्ह समक्खंपि एक्कओ अहयं ।।। 51 एवं निगुरवाएहिं कुट्टिओ कारणेण विणा ॥ १॥ न मणागपि हु तुम्हे निवारणं कुणह तस्स पावस्स । मम साथदाणुजुयस्सवि जुजइ गरुयाण किमुवेहा? ॥२॥ __ अह जिणतणुमल्लीणो सिद्धत्थो वागरेइ गोसालं । रे दुहसील! जइ तं सचं चिय सुहसमायारो ॥ ३॥
ता किं अनिमित्तं चिय तं महिलं छिवसि पाव! गच्छंति । जह अम्हे संलीगा तह ठासि न गेहमज्झगो ॥४॥ तुह पक्खं कुणमाणा अम्हेवि तुमं व नणु हणिज्जामो । दुट्ठोवटुंभपरा होति सदोसा अदोसावि ॥५॥ एत्यंतरंमि सामी निक्खमिउं पत्तकालगामंमि । पुवविहाणेणं चिय सुन्नघरे संठिओ पडिमं ॥ ६ ॥ अह तत्थवि रयणीए गामउडसुओ उ खंदओ नाम । नियमजालजाए एइ समेओ सदासीए ॥ ७ ॥ दंतलियानामाए ताहे पुर्व व पुच्छइ इमोऽवि । गोसालोऽवि निलुको भएण गेहेक्कदेसंमि ॥८॥ विजणंति मन्नमाणो तत्तो तीए समं जहिच्छाए । उव जिऊण भोगे सो निस्सरिउं समारो ॥ ९ ॥
D