________________
विनायगमणवइयरेणं पडिरुद्धो तिविद्दुकुमारेण अयलपरिगएणं, भणिओ य
रे याहम ! अघि पावि कत्थ वचिहिसि । पेच्छणयरंगभंगं तइया काउं मम समक्खं १ ॥ १ ॥ निव्भग्ग ! गरुयराउल सेवणओऽविहु पभूयकालेणं । पत्थावापत्थावं न मुणसि किं सिक्खिओ तंसि ? ॥ २ ॥ नियजण ! वयणविन्नासपसुहगुणवित्थरेण उवहससि । सक्कगुरुंपि विदूकुह अन्नेव वियहिमा तुज्झ ? ॥ ३ ॥ ता पाव ! पावसु फलं सदुङचेट्टियतरुस्स दुधिसहं । सुमरेस य इहदेवं माऽकयधम्मो धुवं मरसु ॥ ४ ॥ इय भणिऊण तिविहू निहुरमुट्ठिप्पहारमुग्गिरिउं । जा हणइ नेव दूयं अयलेणं जंपियं ताव ॥ ५ ॥ भो भो कुमार ! विरमसु गोहचंपिव विमुंच एयवहं । दूया रंडा भंडा कयावराहावि अहणणिजा ॥ ६ ॥ ताहे भणिया पुरिसा ! रे रे सिग्धं इमस्स पावस्स । मोत्तूण जीवियन्वं सेसं अवहरह वत्थाई ॥ ७ ॥ पुरिसेहिं तओ कुमरस्स वयणओ लट्ठिमुट्ठिपभिईहिं । गहिऊण तं समत्थं घणाइयं अवहडं तस्स ॥ ८ ॥ भयभरविद्दुरत्तणओ नियंसियं वत्थमविय से गलियं । भूमीऍ निवडणेणं धूलीए धूसरियमंगं ॥ ९ ॥ अह खमणगोव मुणिउव्व पंडरंगोव्व तक्खणं जाओ । सो चंडवेगद्ओ नियजीवियरक्खणट्टाए ॥ १० ॥ सेसो पुण परिवारो जीविकखी य पहरणे मोतुं । सयलदिसासु पलाणी दंसणमेत्तेऽवि कुमरस्स ॥ ११ ॥ एवं च लुंचविलुंचियं काउं दूयं बलिया कुमारा, जाणिया यवत्ता पयावरणा, तओ भीउविग्गो चिंतिउमाढतो