________________
जीवामिगमसूत्रे
६१६
भक्तता किन्तु न कर्मनिजरार्थं तासां तत्तपः तथापि अभक्तार्थत्वमाधयत् चतुर्थ मक्तशब्देन कथितमिति ॥ ०३८||
मूलम् - तेणं भंते! सणुया किमाहारमाहारेंति ? गोयमा ! पुढवि पुप्फफलाहारा ते मणुयगणा पण्णत्ता समणाउसो ! । तीसे णं भंते! पुढवीए केरिसए आसाए पण्णत्ते ? गोयमा ! से जहा णामए गुलंइ वा खंडेइ वा सक्कराइ वा मच्छंडियाइ वा मिसकंदेइ वा पप्पडसोयएइ वा पुप्फउत्तराइ वा पउमुत्तराइ वा अकोसियाइ वा विजयाइ वा महाविजयाइ वा आर्यसाइ वा उवमाइ वा अणोवमाइ वा चाउरके गोखीरे उठाणपरिणए गुडखंड मच्छंडि उवणीए मंदरिग कढिए वण्णेणं उववेए जाव फालेणं, भवेयारूत्रे सिया ? नो इणट्टे समट्टे, तीसे णं पुढवीए एतो इयराए चेव जाव मणामतराए वेद आसाए णं पपत्ते,
इन्हें कर होती है ? इसके उत्तर में प्रभु करते हैं-'गोयमा ! चत्थभत्तस्स आहाडे समुपज्जद्द' हे गौतम! ये सरस आहार करती हैं इसलिये इन्हें खाने के दूसरे दिन आहार की अभिलाषा नहीं होती है तीसरे दिन आहार करती है इनके क्षुधा वेदनीय के उदय के अभाव से ही इनमें एक दिनकी अभक्तता है यह अभक्तता इनके कर्मों की निर्जरा का कारण भूत नहीं होती है क्योंकि यह तपः रूप नहीं है कर्मों की निर्जरा तो तपः साध्य होती है । तथापि इसको अभक्तार्थता के साधर्मं चतुर्थ भक्त शब्द से कह दिया है ॥ सृत्र - ३८ ॥
थाय हे ? या प्रश्नना उत्तरमा प्रलुश्री छे 'गोयमा ! चउत्थ भत्तरस એક વખત આહાર કર્યા પછીના ખીજે દિવસે આહાર કરવાની ઇચ્છા થતી નથી. ત્રીજે દિવસે આહાર કરે છે. તેમને ક્ષુધાવેદનીયના ઉદયના અભાવથીજ તેઓમાં એક દિવસનુ' અભક્તપણૢ -અહારની અનિચ્છા રહે છે. આ અભક્ત પશુ' તેઓના કર્મની નિર્જરાના કારણભૂત હેતું નથી, કેમકે આ તપ રૂપ હેતુ' નથી. કર્માંની નિરાતેા તપઃ સાધ્ય હોય છે, છતાં પણ તેને અભક્તા તાના સાધમ થી ચતુર્થ ભક્ત શબ્દથી કહેવામાં આવેલ છે. ! સૂ. ૩૮ ૫