________________
६०
श्रीजीवाभिगमसूत्रे
ज्जत्ती १, सरीरपज्जत्ती २, इंदियपज्जत्ती ३, आणापाणुपज्जत्ती ४| तेसि णं भंते ! जीवाणं कइ अपज्जतीओ पन्नताओ ? गोयमा । चत्तारि अपज्जत्तीओ पन्नत्ताओ तं जहा - आहारअपज्जत्ती १, जाव आणापाणु अपज्जत्ती ४ ॥ सू० ९ ॥
छाया- - तेषां खलु भदन्त ! जीवानां कति शरीराणि प्रज्ञप्तानि । गौतम ! त्रीणि शरीराणि प्रज्ञप्तानि तद्यथा - औदारिकं तैजसं कार्मणम् । तेषां स्खलु भदन्त ! जीवानां कियन्महती शरीरावगाहना प्रज्ञप्ता ? गौतम ! जघन्येनांगुला संख्येयभागम्, उत्कर्षेणापि अंगुला संख्येयभागम् । तेषां खलु भदन्त ! जीवानां शरीराणि किं संहननानि प्रज्ञप्तानि, गौतम ! सेवार्त संहननानि प्रज्ञप्तानि । तेषां खलु भदन्त ! जीवानां शरीराणि किं संस्थितानि प्रज्ञप्तानि गौतम ! मसूरचन्द्रसंस्थितानि प्रक्षप्तानि । तेषां खलु भदन्त ! जीवानां कति कषायाः प्रज्ञप्ताः ? गौतम ! चत्वारः कपायाः प्रशप्ताः तद्यथा-क्रोधकपायो araaurat मायापायो लोभकषायः ४ । तेषां खलु भदन्त ! जीवानां कति सञ्ज्ञाः प्रज्ञप्ताः ? गौतम ! चतस्रः सञ्ज्ञाः प्रज्ञप्ताः, तद्यथा - आहारसंज्ञा यावत् परिग्रहसा । तेपां खलु भदन्त ! जीवानां कति लेश्याः प्रज्ञप्ताः ? गौतम ! तिस्रो लेश्याः प्रज्ञप्ताः, तद्यथा - कृष्णलेश्या, नीललेश्या, कापोतलेश्या ३ | तेषां खलु भदन्त ! जीवानां कति इन्द्रियाणि प्रज्ञप्तानि ? गौतम ! एकं स्पर्शनेन्द्रियं प्रज्ञप्तम् । तेषां खलु भदन्त ! जीवान कति समुद्घाताः प्रज्ञप्ताः ? गौतम ! त्रयः समुद्घाताः प्रज्ञप्ताः, तद्यथा-वेदनासमुद्घातः कषायसमुद्घातो मारणान्तिकसमुद्घातः ३ । ते खलु भदन्त ! जीवाः किं सञ्ज्ञिनोऽसंज्ञिनः ? गौतम ! नो सञ्ज्ञिनोsसनिः । ते खलु भदन्त ! जीवाः किं स्त्रीवेदकाः, पुरुषवेदकाः, नपुंसकवेदकाः ? गौतम ! नो स्त्रीवेदकाः नो पुरुषवेदकाः, नपुंसकवेदकाः । तेषां खलु भदन्त ! जीवानां कति पर्याप्तयः प्रज्ञप्ता १ गौतम ! चतस्रः पर्याप्तयः प्रज्ञप्ताः ४, 'तद्यथा - आहारपर्याप्तिः, शरीरपर्याप्तिः इन्द्रियं पर्याप्तिः, आनप्राणपर्याप्तिः ४ । तेषां खलु भदन्त ! जीवानां कति अपर्याप्तयः प्रज्ञप्ताः १ गौतम । चतस्रः अपर्याप्तयः प्रज्ञप्ताः, तद्यथा - आदारपर्याप्तयो यावत् आनप्राणपर्याप्तय ॥ सू० ९ ॥
टीका - (१) शरीरद्वारम् - 'तेसि णं भंते ! जीवाण' तेषां सूक्ष्मपृथ्वीकायिकानां 'णं' स्वल वाक्यालङ्कारे जीवानां भदन्त ! परमकल्याणयोगिन् । 'कइ सरीरया पन्नत्ता' कति
(१) प्रथमद्वार कहते है
'तेसि णं भंते ! जीवाणं कइ सरीरया पन्नत्ता' - इत्यादि । सू० ९
(૧) હવે પ્રથમ દ્વારનું કથન કરવામાં આવે છે
"वेसि णं भंते ! जीवाणं कह सरीरया पण्णत्ता' इत्याहि- सूत्र द
-