________________
- जिनहप-ग्रन्थावली
१५३
अविचल सुक्ख सरोवर झीलइ, पातक तिल धाणी परि पीलइ । तु निकलंक निसंक निरंजन, शिवनारी देखेवा अंजन ॥ जी । रतिपति हठ मठ भंजवा रे, तुम दूअउ गजराजो । भव दुख अंबुधि बूडतारे, तु जगनाथ जिहाजो । तु जगनाथ अनाथ नउ स्वामि, निर्ममता धर तुबहु नामी । तु कमलाकर तु परमेश्वर, रतिपति रूप परम परमेश्वर ॥१०॥ वाणी रूप वखाणीयइ, वाणी अमीय समाणो । वाणी प्राणी - बूझबई रे, वाणी गुणनी खाणो । वाणी गुणनी खाण वखाणी, मीठी जाणे साकर वाणी । वाणी सुणी हरखइ भव्य प्राणी, एहवी वाणी मइ प्रभु जाणी ।११ वारह परपद आगलइ रे, तु आपइ उपदेसो । सघन घनाघन जिम श्रवइ रे, भागइ दुक्ख कलेसो । भागइ दुक्ख कलेश सहूना, बूझड़ वाल वृद्ध नर जूना । त्रिभुवन लोक कलायर नाचह. बारह परपद इणि परि राचा १२ ताहरि पाणी , सांगली रे, बुझड नहीं नर जेहो । ते जाणे पशु सारिखा रे, अगन्यानी नर तेहो । अगन्यानी नर तेह कहीजई, तुझनइ देखी जे नवि भीजइ । बहुल संसारी ते जाणीजई, ताहरी वाणी सुणि नवि रीजइ ।१३। मइ तुझ वाणी पुरवइ रे, सुणीय हुखइ बहु वारो । पिणि आदर कोधउ नही रे, नाव्यउ भाव अपारो । नाव्यउ घणु संसार अनंतउ,वाणी न सुणी रह्यउ भमंतउ ।१४।
