________________
चतुर्थभाग. | .७४ ।
ज्ञानी जीव दया नित पालै ॥ टेक ॥ आरभतें-परघात होत है, क्रोध घात निज टालें ॥ ज्ञानी० ॥ १ ॥ हिंसा त्यागि दयाल कहावै, जलै कपाय वदनमें । बाहिर त्यागी अन्तर दागी, पहुँचै नरकसदेनमें ॥ ज्ञानी० ॥ २ ॥ करै दया कर आलस भावी, ताको कहिये पापी । शांत सुभाव प्रमाद न जाकै, सो परमारथव्यापी ॥ ज्ञानी० ॥ ३ ॥ शिथिलाचार निरुद्यमे रहना, सहना वहु दुख भ्राता । द्यानत बोलन डोलन जीमन, करें जतनसों ज्ञाता || ज्ञानी० ॥ ४ ॥
.७५ ।
.
कारज एक ब्रह्महीसेती ॥ टेक ॥ अंग संग नहि वहिरभूत सव, धन दारों सामग्री तेती ॥ कारज० ॥ १ ॥ सोल सुरग नव दैविकमें दुख, सुखित साँतमें ततकी ती । जा शिवकारन मुनिगन ध्यावै, सो तेरे घट आनंदखेती || कारज० ॥ २ ॥ दान शील जप तप व्रत पूजा, अफल ज्ञान चिन किरिया केती । पंच दरव तोतें नित न्यारे, न्यारी रागदोप विधि जेती | कारज ० ॥ ३ ॥ तू अविनाशी जगपरकासी, द्यानत भासी
·
३९
१ नरकरूपी घरमें । २ उद्योगहीन । ३ भोजन, भक्षण । ४ स्त्री । ५ सातवें नरकमें । ६ तत्वका जाननेवाला ।