________________
२२० ]
[ मूल-सूक्तियां
२४९--खाणी अणत्थाण उ काम भोगा। २५०--खेम च सिव अणुत्तर ।
(काम १३ ) ( मोक्ष १).
२५१-खेयन्नए से कुसला सुपन्ने, अणत नाणी य अणत दसी।
(प्रा म १४) २५२--खति सूरा अरहता, तवसूरा अणगारा, दाण मूरे वेस
मणे, जुद्ध सूरे वासुदेवे । ___( प्रकी ३७) २५३--खति सेविज्ज पडिए ।
(क्षमा १) २५४--खते अभिनिव्वुडे दते, बीतगिद्धी सदा -जए। .
- , , (चारित्र ४)
२५५-गइ लक्खणो उ धम्मो।
(प्रकी २०), २५६-गाढा य विवाग कम्मणो । - - -( कर्म ७) २५७--गिद्ध नरा कामेसु मुच्छिया। (काम २६ ), २५८-गिर च दुटुपरिवज्जए सया, सयाण मज्झे लहइ पससणं।
... ( सत्यादि ४४ ), २५९-गिहे दीव मपासता, पुरिसा दाणिया नरा । ( प्रकी ७ ) २६०-गुणेहि साहू अगुणेहिं असाहू। . ( श्रमण-भिक्षु १६ ) २६१-प्रतिदिए गुत्त बम्भयारी सया अप्पमत्ते विहरेज्ज ।
'(शील २१) २६२-गुत्ते जुत्ते सदा जए आय परे। (योग ८ ) २६३---गुरुणो छदाणुवत्तगा, विरया तिन्न महोघ माहिय ।
(प्रशस्त १९)