________________
२२
दसवेआलियं
तं भवे भत्तपाणं तु संजयाण अकप्पियं। ... बेतियं पडियाइक्खे न मे कप्पइ तारिसं ।। ६४ ॥
होज्ज कट्ठसिलं वा वि इट्टालं वा वि एगया। ठवियं संकमट्ठाए तं चहोज्ज चलाचलं ।। ६५ ।। न तेण भिक्खू गच्छेज्जा दिवो तत्थ असंजमो। गंभीरं झुसिरं चेव सव्विदियसमाहिए ॥६६॥
निस्सेणि फलगं पीढं उस्सवित्ताणमारहे । । मंचं कीलं च पासायं समणट्ठाए व दावए ॥ ६७ ।। दुरूहमाणी पवडेज्जा हत्थं पायं व लुसए। पुढविजीवे वि हिंसेज्जा जे य तन्निस्सिया जगा ॥ ६८ ।। एयारिसे महादोसे जाणिऊण महेसिणो। तम्हा मालोहडं भिक्खं न पडिगेण्हंति संजया ।। ६६ ।। कंदं मूलं पलंबं वा आमं छिन्नं व सन्निरं । तुवागं सिंगवेरं च आमगं परिवज्जए ।। ७० ॥ . तहेव सत्तुचुपणाई कोलचुणाई आवणे। सक्कुलिं फाणियं पूयं अन्नं वा वि तहाविहं ।। ७१ ।। विक्कायमाणं पसढं रएण परिफासियं । दंतियं पडियाइक्खे न मे कप्पई तारिसं ॥ ७२ ॥ वहु-अद्वियं पुग्गलं अणिमिसं वा वहु-कंटयं । अत्थियं तिदुयं विल्लं उच्छुखंडं व सिंवलिं ।। ७३ ।।। अप्पे सिया भोयणजाए बहु-उज्झिय-धम्मिए । दंतियं पडियाइक्खे न मे कप्पइ तारिसं ।। ७४ ॥
सिया
