________________
१३५
...चउदसमं अज्झयणं मरिहिसि रायं ! जया तया वा
मणोरमे. कामगुणे पहाय । एक्को हु धम्मो नरदेव ! ताणं
न विज्जई अन्नमिहेह किंचि ।। ४० ॥ नाहं रमे पक्खिणि पंजरे वा
.. संताणछिन्ना चरिस्सामि मोणं । अकिंचणा उज्जुकडा निरामिसा
परिग्गहारम्भनियत्तदोसा ॥४१॥ दवग्गिणा जहा रणे डज्झमाणेसु जन्तुसु । अन्ने सत्ता पमोयन्ति रागद्दोसवसं. गया ।। ४२ ।। एवमेव वयं मूढा कामभोगेसु मुच्छ्यिा । डज्झमाणं न बुज्झामो रागद्दोसग्गिणा जगं ।। ४३ ॥ भोगे भोच्चा वमित्ता य लहुभूयविहारिणो । आमोयमाणा गच्छन्ति दिया कामकमा इव ।। ४४ ।। इमे य वद्धा फन्दन्ति मम हत्थऽज्जमागया। वयं च सत्ता कामेसु भविस्सामो जहा इमे ॥ ४५ ।। सामिसं कुललं दिस्स वज्झमाणं निरामिसं। आमिसं सव्वमुज्झित्ता विहरिस्सामि निरामिसा। ४६ । गिद्धोवमे उ नच्चाणं कामे संसारवड्ढणे । उरगो सुवण्णपासे व संकमाणो तणुं चरे ।। ४७ ॥ नागो व्व वन्धणं छित्ता अप्पणो वसहि वए। एयं पत्थ महारायं ! उसुयारि त्तिं मे सुयं ।। ४८ ।।