________________
१३२
उत्तरायणं
जहा य अग्गी अरणीउऽसन्तो
___ खीरे घयं तेल्लमहा तिलेसु । एमेव जाया ! सरीरंसि · सत्ता
संमुच्छई नासइ नावचिट्ठ ॥ १८ ।। नो इन्दियग्गेज्झ अमुत्तभावा
अमुत्तभावा वि य होइ निच्चो। अज्झत्थहे निययऽस्स वन्धो
संसारहेउं च वयन्ति वन्धं ।। १६॥ जहा वयं धम्ममजाणमाणा
पावं पुरा कम्ममकासि मोहा । ओरुज्झमाणा परिरक्खियन्ता
तं नेव भुज्जो वि समायरामो ।। २० ॥ अभाहयंमि लोगंमि सव्वओ परिवारिए। अमोहाहिं पडन्तीहिं गिहंसि न रइं लभे ॥ २१ ॥ केण अभाहओ लोगो ? केण वा परिवारिओ। का वा अमोहा वुत्ता? जाया ! चितावरो हुमि ।। २२ ।। मच्चुणाऽभाहओ लोगो जराए परिवारिओ। अमोहा रयणी वुत्ता एवं ताय ! वियाणह ।। २३ ।। जा जा वच्चइ रयणी न सा पडिनियत्तई । अहम्म कुणमााणस्स अफला जन्ति राइओ ॥ २४ ॥ जा जा वच्चइ रयणी न सा पडिनियत्तई। धम्मं च कुणमाणस्स सफला जन्ति राइओ।। २५ ।।