________________
ोनो भेद शुं छे ते विषे सविस्तार ज्ञानप्रकाश करवो. ए प्रकाश पण स्वपरबोधक होवो इष्ट छे. औपचारिकमात्रथी साफल्य मानवं ते कल्पनामात्रथी भले रहो पण ते तत्त्वतः अंधकारने प्रभाकरकरनिकर मानवा समान छे.
अध्यात्मज्ञानोदय थाय त्यारे आत्मा प्रत्येक प्राणिना प्राणोने पोताना प्राण समान जाणे. विषयाधीन थइ अन्य प्राणियोना प्राणोनो विनिपात न करे एटलुंज नहि पण अज्ञानजनकल्पित धर्मकृत्योने पण न माने.
अहिंसासम्भवो धर्मः स हिंसातः कथं भवेत् । न तोयजानि पद्मानि जायन्ते जातवेदसः॥ विचार करो के जळथी थवावाळां कमळो अग्निथी थतां नथी तो अहिंसाथी थनारो धर्म प्राणिहिंसाथी केम थाय ? __ पापहेतुर्वधः पापं कथं छेत्तुमलं भवेत् । . मृत्युहेतुः कालकूटं जीविताय न जायते ॥
पापर्नु कारण वध छे ते पाप छेदवा कम समर्थ थाय? मरणकारण कालकूट जीवित माटे थाय ज नहि. जो धर्मबतिथी जीवहिंसा करता आत्मा अनंतसंसारी थाय तो विषयाधीन था करतां अनंतसंसारी थवामां कोण ना कही शके ? अध्यात्मज्ञानी मिथ्याभाषक पण न होय.
एकत्र सत्यजं पापं पापं निःशेषमन्यतः । द्वयोस्तुलाविधृतयोस्तत्रायमतिरिच्यते ॥
एक बाजु असत्य बोलवाथी पाप थयुं ते अने बीजी वाजु बीजां संपूर्ण पापो ए बेनी तुलना करीए तो असत्यजनित पाप ज विशेष थाय. अध्यात्मज्ञानी लोभाधीन थइ परकीय वस्तु लेवा पणन