________________
दशवकालिक सूत्र चु २
७५
ससटकप्पेण चरिज्ज भिक्खू , तज्जायसंसट्ठ जई जइज्जा।६। अमज्जमंसाति अमच्छरीया, अभिक्खण निन्विगई गया य । अभिक्खणं काउस्सग्गकारी, सज्झाय जोगे पयो हविज्जा।७। न पडिण्णविज्जा सयणासणाइ, सिज्जं निसिज्ज तह भत्तपाणं । गामे कुले वा नगरे व देसे, ममत्तभावं न कहिं पि कुज्जा ।। गिहिणो वेयावडियं न कुज्जा, अभिवायण वंदण पूयणं वा । असंकिलिडेहि सम वमिज्जा, मुणी चरित्तस्स जो न हाणी।। न वा लभेज्जा निउण सहायं, गुणाहिय वा गुणो समं वा । इक्को वि पावाइं विवज्जयंतो, विहरिज्ज कामेसु असज्जमाणो। सवच्छर वा वि परं पमाणं, बीय च वासं न तहिं वसिज्जा । सुत्तस्स मग्गेण चरिज्ज भिक्खू, सुत्तस्स अत्थो जहाणवेइ।११। जो पुव्वरत्तावररत्तकाले, सपिक्ख अप्पगमप्पएणं । कि मे कड किं च मे किच्चसेस,कि सक्कणिज्जन समायरामि।१२। कि मे परो पासइ किं च अप्पा, किंवाऽह ख लियं न विवज्जयामि । इच्चेव सम्म अणुपासमाणो, अणागयं नो पडिबध कुज्जा ।१३॥ जत्थेव पासे कइ दुप्पउत्तं, काएण वाया अदु माणसेण । तत्थेव धीरो पडिसाहरिज्जा, आइण्णो खिप्पमिवक्खलीणं॥१४॥ जस्सेरिसा जोग जिइदियस्स, धिइमो सप्पुरिसस्स निच्चं। तमाहु लोए पडिबुद्धजीवी; सो जीवई सजमजीविएणं ।१५॥ अप्पा खलु सययं रक्खियन्वो, सविदिएहिं सुसमाहिएहिं ।। अरक्खिो जाइपहं उवेइ, सुरक्खिो सव्वदुहाण: मच्चइ ॥१६॥
॥ विवित्तचरिआ बीआ चूला समसा ॥२॥
इह दसवेालिम सुतं समत्तं ।।