________________
૬૪
जैन स्वाध्यायमाला
तम्हा अणावाहसुहाभिकखी, गुरुप्पसायाभिमुहो रमिज्जा | १० | जहाहिग्गी जलणं नमसे, नाणाहुइमंतपयाभिसित्तं । एवायरिय उवचिट्ठइज्जा, श्रणंतनाणोवगओ वि संतो । ११ । जस्संतिए धम्मपयाई सिक्खे, तस्संतिए त्रेणइयं पउंजे । सक्कारए सिरसा पंजलीग्रो, कार्यग्गिरा भो मणसा य णिच्चं | १२ | लज्जा- दया-संजम वभचेरं, कल्लाणभागिस्स विसोहिठाणं । जे मे गुरू सययमणुसासयंति, तेऽहं गुरू सययं पूययामि | १३ | जहा णिसते तवणच्चिमाली, पभासई केवलभारहं तु । एवायरि सुयसील बुद्धिए, विरायई सुरमज्भे व इंदो | १४ | जहा ससी कोमुइजोगजुत्ता, नक्खत्ततारागणपरिवुडप्पा | खे सोहई विमले प्रभमुक्के, एवं गणी सोहइ भिक्खुमके | १५ | महागरा आयरिया महेसी, समाहिजोगे सुयसीलबुद्धिए । सपाविउकामे श्रणुत्तराई, चाराहए तोसइ धम्मकामी | १६ | सुच्चाण मेहावी सुभासियाई, सुस्सूसए प्रायरियप्पमत्तो । आराहइत्ताण गुणे अणेगे, से पावई सिद्धिमणुत्तरं |१७|
॥ इति वियणसमाहिज्भयणे पढमो उद्देसो समत्तो ॥
बोओ उद्देसो
मूलाउ खंधप्पभवो दुमस्स, खंधाउ पच्छा समुविति साहा । साहप्पसाहा विरूहति पत्ता, तत्री सि पुष्पं च फलं रसो य । १ । एवं धम्मस्स विणश्रो, मूलं परमो से मुक्खो । जेण कित्ति सुयं सिग्धं, नीसेसं चाभिगच्छइ |२| जे य चंडे मिए थद्धे, दुव्वाई नियडी सढे ।