________________
दशवकालिक सूत्र अ.८
बहुं सुणेइ कण्णेहिं, बहुं अच्छीहिं पिच्छइ । न य दिळं सुयं सुन्वं, भिक्खू अक्खाउमरिहइ ।२०। सुयं वा जइ वा दिट्ठ, न लविज्जोवघाइयं । न य केण उवाएण, गिहिजोग समायरे ।२१॥ निट्ठाणं रसनिज्जूढं, भद्दग पावगं ति वा । पुट्ठो वा वि अपुट्ठो वा, लाभालाभं न निद्दिसे ।२२। न य भोयणम्मि गिद्धो, चरे उछं अयपिरो। अफासुयं न भुंजिज्जा, कीयमुद्देसियाहडं ।२३। सनिहिं च न कुन्विज्जा, अणुमाय पि सजए । मुहाजीवी असबद्धे, हविज्ज जगनिस्सिए ।२४। लुहवित्ती सुसंतुठे, अप्पिच्छे सुहरे सिया। आसुरत्त न गच्छिज्जा, मुच्चा णं जिणसासणं ॥२५॥ कण्णसुक्खेहिं सद्देहिं, पेम्मं नाभिनिवेसए । दारुण कक्कसं फास, काएण अहियासए ।२६। खुहं पिवास दुस्सिज्ज, सीउण्हं अरहं भय । अहियासे अव्वहिरो, देहदुक्खं महाफलं ।२७। अत्थगयम्मि आइच्चे, पुरत्था य अणुग्गए। आहारमाइयं सव्व, मणसा वि न पत्थए ।२८॥ अतितिणे अचवले, अप्पभासी मियासणे । हविज्ज उअरे दते, थोव लद्धं न खिसए ।२६। न बाहिरं परिभवे, अत्ताण न समुक्कसे । सुयलाभे न मज्जिज्जा, जच्चा तवस्सिबुद्धिए ।३०1 से जाणमजाणं वा, कटु आहम्मियं पयं ।