________________
दशवकालिक सूत्र अ. ८
५७
सुवक्कसुद्धि समुपेहिया मुणी, गिर च दुटुं परिवज्जए सया। मियं अदु→ अणुवीइ भासए, सयाण मज्झे लहई पसंसणं ॥५॥ भासाइ दोसे य गुणे य जाणिया, तीसे य दुठे परिवज्जए सया। छसु संजए सामणिए सया जए, वइज्ज बुद्धे हियमाणुलोमियं ॥५६॥ परिक्खभासी सुसमाहिइंदिए, चउक्कसायावगए अणिस्सिए । स निझुणे धुण्णमलं पुरेकडं, पाराहए लोगमिणं तहा पर १५७।
॥ इति आयारपणिही णामं अट्ठममझयण समत्तं ।।८।।
॥पायारपणिही अट्ठममज्झयणं ॥८॥ आयारप्पणिहिं लड़े, जहा कायव्व भिक्खुणा। तं भे उदाहरिस्सामि, आणुपुवि सुणेह मे ॥१॥ पुढविदगअगणिमारुस, तणरुक्खा सबीयगा। तसा य पाणा जीवत्ति, इइ वृत्तं महेसिणा ।। तेसिं अच्छणजोएण, णिच्चं होयव्वयं सिया मणसा कायवक्केण, एवं हवइ सजए ।३। पूढवि भित्ति सिलं लेलं, नेव भिदे न सलिहे। तिविहेण करणजोएण, संजए सुसमाहिए ।४। सुद्धपुढवी न निसीए, ससरक्ख म्मि य पासणे । पमज्जित्तु निसीइज्जा, जाइत्ता जस्स उग्गहं ।। सीओदगं न सेविज्जा, सिलावुठं हिमाणि य । उसिणोदगं तत्तफासुयं, पडिगाहिज्ज संजए।६। उदउल्लं अप्पणो कार्य, नेव पुछे न संलिहे । समुप्पेह तहाभूयं, नो णं संघट्टए मुणी ७। इंगालं अगणि अच्चि, अलायं वा सजोइयं ।