________________
२८
जैन स्वाध्यायमाला
दितिय पडियाइक्खे, "न मे कप्पइ तारिसं" १६२॥ एक उस्सक्किया अोसक्किया, उज्जालिया पज्जालिया निव्वाविया उस्सिचिया निस्सिचिया, उववत्तिया प्रोवारियादए ।६३।
त भवे भत्तपाणं तु, संजयाण अकप्पियं । दितिय पडियाइक्खे, "न मे कप्पइ तारिसं" ।६४। हुज्ज कट्ठ सिलं वावि, इट्टाल वा वि एगया । ठवियं सकमट्टाए, तं च हुज्ज चलाचलं ॥६५॥ न तेण भिक्खू गच्छिज्जा, दिट्ठो तत्थ असंजमो। गम्भीरं झुसिरं चेव, सबिदिय-समाहिए ।६६। निस्सेणि फलग पीढ, उस्स वित्ताणमारुहे। मंचं कीलं च पासायं समणट्ठाए व दावए ।६७। दुरुहमाणी पवडिज्जा, हत्थ पायं व लसए। पुढवी जीवेवि हिंसेज्जा, जे य तन्निस्सिया जगे।६८। एयारिसे महादोसे, जाणिऊण महेसिणो । तम्हा मालोहडं भिक्ख, न पडिगिण्हति संजया ।६६ कंद मूल पलं वा, आम छिन्न व सन्निरं। तुवागं सिंगबेरं च, आमगं परिवज्जए ।७०॥ तहेव सत्तु-चुण्णाई, कोलचुन्नाइं आवणे । सक्कुलि फाणिय पूय, अन्न वावि तहाविह ।७१। विक्कायमाण पसढं, रएण परिफासियं । दितियं पडियाइक्खे 'न मे कप्पइ तारिसं १७२। बहु-अद्वियं पुग्गलं, अणिमिसं वा बहु-कटयं । अत्यियं तिदुयं बिल्ल, उच्छु-खडं व सिंबलि ।७३