________________
दशवकालिक सूत्र अ ५-१
पवडते व से तत्थ, पक्खलंते व सजए । हिंसेज्ज पाण-भूयाइ, तसे अदुव थावरे ।५। तम्हा तेण न गच्छिज्जा, सजए सुसमाहिए । सइ अण्णेण मग्गेण, जयमेव परक्कमे ।। इंगालं छारियं रासिं, तुस-रासिं च गोमयं । ससरोहिं पाएहिं, सजो तं न इक्कमे ।७। न चरेज्ज वासे वासते, महियाए व पडतिए। महावाए व वायंते, तिरिच्छ-संपाइमेसु वा ।। न चरेज्ज वेस-सामते, बंभचेरवसाणुए । बंभयारिस्स दंतस्स, होज्जा तत्थ विसोहिया ।। अणाययणे चरंतस्स, संसगीए अभिक्खण । होज्ज वयाणं पीला, सामण्णम्मि असंसो ।१०॥ तम्हा एय वियाणित्ता, दोसं दुरगइ-वड्डणं । वज्जए वेस-सामंतं, मुणी एगंतमस्सिए।११॥ साणं सूइयं गावि, दित्तं गोणं हय गयं । संडिब्भं कलहं जुद्ध दूरओ परिवज्जए ।१२। अणुन्नए नावणए, अप्पहिढे प्रणाउले। इंदियाइ जहाभाग, दमइत्ता मुणी चरे ।१३। दवदवस्स न गच्छेज्जा, भासमाणो य गोयरे। हसंतो नाभिगच्छेज्जा, कुलं उच्चावयं सया ।१४। आलोग्रंथिग्गलं दार, संधि दग-भवणाणि य । . चरतो न विणिज्झाए, संकट्ठाणं विवज्जए।१५॥ रन्नो गिहवईणं च, रहस्सारक्खियाणि य।