________________
जैन स्वाध्यायमाला
३११
न वि सुही देवता देवलोए, न वि सुही पुढवीपइराया । न वि सुही सेठि सेणावइ य, एगत सुही मुणी वीयरागी ।। नगरी सोहति जलमूलबागे, नारीसोहतिपरपुरुषत्यागे।
राजासोहता सभा पुराणी, साधुसोहंता अमृतवाणी ।२४। चलतिमेरुचलंतिम दिरं चलतितारारविचद्रमडलं । कदापि काले पृथ्वी चलति, साहुपुरुषवाक्य न चलंति धर्म ॥२५॥ अशोकवृक्ष सुरपुष्पवृष्टि-दिव्यध्वनिश्चामरमासन च ।। भामण्डलं दुदुभिरातपत्रं, सत्प्रातिहार्याणि जिनेश्वराणाम् ॥२६॥
अप्पा नई वेयरणी. अप्पा मे कुडसामली। अप्पा कामदुहा धेणू, अप्पा मे नदण वण ।२७। अप्पा कत्ता विकत्ता य, दुहाण य सुहाण य । अप्पा मित्तममित्तं च दुप्पट्ठिय सुपदियो ।२८। जो सहस्स सहस्साण, संगामे दुज्जए जिए। एग जिणेज्ज अप्पाण, एस से परमो जो ।२६। लाभालाभे सुहे दुक्खे, जीविए मरणे तहा । समो निंदापससासु, तहा माणावमाणो ।३०।
चोवीस तीर्थकर नो परिवार, चउदासो बावन गणधार । लाख अठावीस सहस्र अडताल, एहवा जे मुनि वंदु त्रिकाल ।।