________________
३१०
सुभाषित
अहिंसा-समयं चेव, एयावत्तवियाणिया | ११ | जाइ च वुड्ढि च इहेज्ज -पासं, भूतेहि जाणे पडिलेह सायं । तम्हातिविज्जो - परमति णच्चा, सम्मत्तदसी न करेइ पावं । १२८ उम्मुच्च पास इह मच्चिएहि, प्रारंभजीवी उभयाणुपस्सी । कामेसु गिद्धा णिचय करति, ससिंचमाणा पुणरेति गमं । १३ सत्रणे नाणे य विन्नाणे, पच्चक्खाणे य सजमे । royer तवे चैव वोदाणे अकिरिया सिद्धि |१४| एगोहं नत्थि मे कोइ, नाह मन्नस्स कस्सई | एवं अदीणमणस्सा, अप्पाणमणुसासइ | १५ एगो मे सासत्र ग्रप्पा, नाणदसणसजुो । सेसा मे वाहिरा भावा, सव्वसजोग लक्खणा | १६ | जीवियं नाभिगच्छेज्जा, मरणं नो वि पत्थए । दुहप्रोविन इच्छेज्जा, जीवियं मरणं तहा | १७| सारं दंसण नाण, सार तव नियम संजम सीलं । सारं जिणवर धम्म, सार सलेहणा पडियमरणं |१८| कल्लाणकोडिकारिणी, दुग्गइदुहनिठवणी । ससारजलही तारणी, एगत होइ जीवदया । १६ श्रारभे नत्यि दया, महिलासंगेण नासइ वम्भ | सकाए नासइ सम्मत्तं पव्वज्जाग्रत्थग्गणेण | २० | मज्जविसयकसाया, निदाविकहायपचमी भणिया । एए पचप्पमाया, जीवा पाडति ससारे |२१| लब्भंति विउलाभोए, लग्भति सुरसपया । लम्भति पुत्तमित्तं च, एगो धम्मो न लग्भइ |२२|