________________
जैन स्वाध्यायमाला
३०७
वैराग्य कुलकम् जम्मजरामरणजले, नाणाविहिवाहिजलयराइन्ने । भवसायरे असारे, दुलहो खलु माणुसो जम्मो (१॥ तम्मिवि आयरियखित्तं, जाइ कुलरूवसंपयाउय । चितामणिसारित्थो, दुलहो धम्मो य जिणभणियो।२। भवकोडिसएहिं परिहिंडिऊण सुविसुद्धपुन्नजोएण । इत्तियमित्ता सपइ सामग्गी पाविया जीव । ।३। रूवमसासयमेयं विज्जुलयाचचल जए जीय । सभाणुरागसरिस, खणरमणीय च तारुण्णम् ।। गयकन्नचचलाओ, लच्छोओ तियसचाउसारिच्छं । विसयसुह जीवाण, बुज्झसु रे जीव । मा मुज्झ ।। किंपाकफलसमाणा, विसयहालाहलोवमा पावा। . मुहमुहरत्तणसारा, परिणामे दारुणसहावा ।६। भुत्ता दिवभोगा, सुरेसु असुरेसु तहय मणुएसु । न य जीव ! तुझ तित्ती जलणस्सव कट्टनियरेहिं ।७। जह सझाएसउणाण सगमो जह पहे य पहियाण सयणाण सजोगो, तहेव खणभगरो जीव ! 111 पियमाइभाइभइणी, भज्जापुत्तत्तणेवि सव्वेवि। सत्ता अणतवार, जाया सव्वेसिं जीवाणं ।।। ता तेसि पडिबध, उवरि मा त करेसु रे जीव ! पडिबध कुणमाणो, इहयं चिय दुक्खिनो भमिसि ।१०। जाया तरुणी आभरणवज्जिया, पाढिो न मे तणओ।