________________
जैन स्वाध्यायमाला
१७१
पूविल्ल म्मि च उन्माए, आइच्चम्मि समुदिए । भण्डयं पडिले हित्ता, वदित्ता य तमो गुरुं।८। पूच्छिज्ज पजलिउडो, किं कायव्वं मए इह । इच्छ निग्रोइउ भंते ! वेयावच्चे व सज्झाए । वेयावच्चे नि उत्तेण, कायव्वं अगिलायो । सज्झाए वा निउत्तेणं, सव्वदुक्खविमोक्खणे ।१०॥ दिवसस्स चउरो भागे, भिवखू कुज्जा वियक्खणो । तो उत्तरगुणे कुज्जा, दिणभागेसु चउसु वि ।११ पढमं पोरिसि सज्झायं, बीय झाणं झियायई। तइयाए भिक्खायरिय, पुणो चउथीइ सज्झायं ।१२।
आसाढे मासे दुपया, पोसे मासे चउप्पया। चित्तासोएमु मासेसु, तिप्पया हवइ पोरिसी ।१३। अंगुलं सत्तरत्तेणं, पक्खेणं च दुरगुल । वड्डए हायए वावि, मासेणं चउरगुल ।१४। आसाढबहुले पक्खे, भद्दवए कत्तिए य पोसे य । फग्गुण-वइसाहेमु य, बोद्धव्वा ओमरत्तायो ।१५॥ जेट्ठामूले आसाढ-सावणे, छहिं अगुलेहिं पडिलेहा । अहिं बीयतइयम्मि, तइए दस अट्टहिं च उत्थे ।१६॥ रतिऽपि चउरो भागे, भिक्ख कुज्जा वियक्खणो। तो उत्तरगुणे कुज्जा, राइभाएसु च उसु वि।१७। पढगं पोरिसि सज्झाय, बीयं झाण झियायई। तइयाए निद्दमोक्खं तु, चउत्थी भुज्जो वि सज्झायं ॥१८॥ जं नेइ जया रत्ति, नक्खत्ते तम्मि नहचउभाए।