________________
जैन स्वाध्यायमाला
१५३
सो कुण्डलाण जुयलं, सुत्तगं च महायसो। प्राभरणाणि य सव्वाणि, सारहिस्स पणामए ।२०। मणपरिणामो य को, देवा य जहोइय समोइण्णा । सव्वड्ढीइ सपरिसा, निक्खमणं तस्स काउंजे।२१॥ देव-मणस्स-परिवुडो, सीवियारयणं तो समारुढो। निक्खमिय बारगाो, 'रेवययंम्मि' ट्ठिो भगव १२२॥ उज्जाण संपत्तो, अोइण्णो उत्तमाो सीयायो । साहस्सीए परिवुडो, अह निक्खमई उ चित्ताहिं ।२३। अह सो सुगंध-गधीए, तुरियं मउकुंचिए । सयमेव लुचई केसे, पचमुट्ठीहिं समाहियो ।२४। वासुदेवो य ण भणइ, लुत्तकेस जिइंदियं । इच्छिय-मणोरह तुरियं, पावसु तं दमीसरा ।२५॥ नाणेणं दसणेणं च, चरित्तेण तहेव य । खंतीए मुत्तीए, वड्डमाणो भवाहि य ।२६। एवं ते राम-केसवा, दसारा य बहू जणा । अरिट्टनेमि वदित्ता, अभिगया बारगापुरि ।२७। सोऊण रायकन्ना, पव्वज्ज सा जिणस्स उ । नीहासा य निराणदा, सोगेण उ समुत्थिया ।२८। राईमई विचितेइ, धिरत्यु मम जीविय । जा हं तेण परिच्चत्ता, सेयं पव्वइउं मम ।२६। अह सा भमर-सन्निभे, कुच्च-फणग-पासिए । सयमेव लुचई केसे, धिइमंता ववस्सिया ।३०॥ वासुदेवो य णं भणइ, लुत्तकेस जिइदियं ।