________________
जैन स्वाध्यायमाला
-19
११३
धम्मे हर बम्भे संतितित्थे, श्रणाविले अत्तपसन्न लेसे | अहिं सिणा विमलो विसुद्धो, सुसी भूश्रो पजहामि दोस |४६ | एय सिणाणं कुसलेहि दिट्ठ, महासिणाण इसिण पसत्यं । जहि सिणाया विमला विसुद्धा, महारिसी उत्तमं ठाण पत्ते ॥४७॥ || हरिएसिज्ज बारह अज्झयण समत्त ॥ १२ ॥
॥ चित्तसंभूइज्जं तेरहमं श्रज्झयणं ॥ १३ ॥ जाईपराजिनो खलु, कासि नियाणं तु हत्थिणपुरम्मि | चुलणीए बम्भदत्तो, उववन्नो परमगुम्मा |१| कम्पिल्ले सम्भूश्रो, चित्तो पुण जाश्रो पुरिमतालम्मि । सेट्ठिकुलम्मि विसाले, धम्मं सोऊण पव्व ॥ २ कम्पिल्लम्मि य नयरे, समागया दोवि चित्तसम्भूया । सुह- दुक्ख-फल- विवाग, कहेति ते एक्कमेक्कस्स | ३ | चक्कवट्टी महिड्ढीश्रो, बम्भदत्तो महायसो । भायरं बहुमाणेणं, इमं वयणमब्बवी |४| श्रासीमो भायरा दोवि, श्रन्नमन्नवसाणुगा । अन्नमन्नमणूरत्ता, श्रन्नमन्नहिए सिणो |५| दासा दसणे आसी, मिया कालिंजरे नगे । हंसा मयंगतीरे, सोवागा कासिभूमिए । ६ | देवा य देवलोगम्मि, श्रासि श्रम्हे महिड्डिया | इमा णो छट्टिया जाई, अन्नमन्त्रेण जा विणा ।७। कम्मा नियाणपगडा, तुमे राय ! विचितिया । तेसि फलविवागेण, विप्पोगमुवागया ||
ܐ