________________
११२
उत्तराध्ययन सुत्र म. १२
भुंजाहि सालिमं कुरं, नाणा-वंजण-संजुयं ।३४। इमं च मे अस्थि पभूयमन्नं, तं भुंजसू अम्ह अणुग्गहट्टा। बाढति पडिच्छइ भत्त-पाणं, मासस्स उ पारणए महप्पा ।३५॥ तहिय गधोदय-पुप्फवास, दिव्वा तहिं वसुहारा य वुट्ठा । पहयाओ दुदुहीओ सुरेहिं, आगासे अहो दाणं च घुझें ।३६॥ सक्खं खु दीसइ तवो-विसेसो, न दीसई जाइ-विसेस कोई । सोवागपुत्तं हरिएससाहु, जस्सेरिसा इड्डि महाणुभागा।३७। कि माहणा जोइसमारभंता, उदएण सोहिं बहिया विमग्गहा । ज मग्गह वाहिरियं विसोहिं, न तं सुइटें कुसला वयंति।३। कुस च जव तण-कट्ट-मगि, सायं च पाय उदग फुसता । पाणाई भूयाई विहेडयंता, भुज्जोऽवि मंदा पकरेह पावं १३६१ कह चरे भिक्खु वय जयामो, पावाइं कम्माइं पुणोल्लयामो। अक्खाहिणे संजय जक्ख-पूइया, कहं सुजठं कुसला वयंति ।४०। छज्जीवकाए असमारभंता, मोसं प्रदत्त च असेवमाणा। परिग्गहं इथियो माण-मायं, एय परिन्नाय वरति दता ।४१६ सुसंवुडो पचहिं संवरेहि, इह जीवियं अणवखमाणा। वोसट्ठकानो सुइचत्तदेहो, महाजय जयइ जन्नसिट्ठ ।४२॥ के ते जोई के य ते जोइठाणे, का ते सुया किं च ते कारिसंगं । एहा य ते कयरा संति भिक्खू, कयरेण होमेण हुणासि जोई।४३॥ तवो जोई जीवो जोइठाणं, जोगा सुया सरीर कारिसंग। कम्मेहा संजमजोगसती, होमं हुणामि इसिणं पसत्यं ।४४ के ते हरए के य ते सतितित्थे, कहिं सिणाश्रो व रयं जहासि । आइक्ख णे संजय जक्ख-पूइया, इच्छामो नाउं भवनो सगासे।४।