________________
११०
उत्तराध्ययन सूत्र अ. १२
न ऊ वयं एरिसमन्नपाणं, दाहामु तुझ किमिह ठिओसि ।११॥ पलेसु बीयाइ ववति कासया. तहेब निन्नेसु य पाससाए। एयाए सद्धाए दलाह मज्झ, आराहए पुण्णमिणं खु खित्तं ॥१२॥ खेत्ताणि अम्ह विइयाणि लोए, जहिं पकिण्णा विरुहंति पुण्णा । जे माहणा जाइविज्जोववेया, ताई तु खेत्ताई सुपेसलाई ।१३। कोहो य माणो य वहो य जेसि, मोसं अदत्तं च परिग्गहं च । ते माहणा जाइविज्जाविहूणा, ताई तु खेत्ताई सुपावयाइं ।१४। तुभेत्थ भो भारधरा गिराणं, अटुं न जाणेह अहिज्ज वेए । उच्चावयाइं मुणिणो चरंति, ताई तु खेत्ताई सुपेसलाई १५॥ अज्झावयाण पडिकूलभासी,पभाससे किं तु सगामि अम्हं । अवि एयं विणस्सउ अन्नपाणं, न य णं दाहामु तुमं नियण्ठा ॥१६॥ समिईहिं मज्भं सुसमाहियस्स, गुत्तीहि गुत्तस्स जिइंदियस्स। जइ मे न दाहित्थ अहेसणिज्ज, किमज्ज जन्नाण लहित्थ लाह।१७। के इत्थ खत्ता उवजोइया वा, अज्झावया वा सह खण्डिएहिं । एयं खु दण्डेण फलेण हंता, कण्ठम्मि घेत्तूण खलेज्ज जो णं ।१८॥ अज्झावयाणं वयणं सुणेत्ता, उद्धाइया तत्थ बहू कुमारा। दण्डेहिं वित्तेहिं कसेहिं चेव, समागया तं इसि तालयंति ॥१९॥ रन्नो तहिं कोसलियस्स धूया, भद्दत्ति नामेण अणिदियंगी। तं'पासिया संजय हम्ममाणं, कुद्धे कुमारे परिनिव्ववेइ ।२०। देवाभियोगेण निमोइएणं, दिन्नामु रन्ना मणसा न झाया। नरिंददेविंदभिवदिएणं, जेणामि वंता इसिणा स एसो २१ एसों हु सो उग्गतवो महप्पा, जिइदिओ संजो बम्भयारो। जो मे तया नेच्छइ दिज्जमाणि, पिउणा सयं कोसलिएण रत्ना॥