________________
जैन स्वाध्यायमाला
'चिच्चा धम्म अहम्मिठे, नरए उववज्जई ।२८। धीरस्म पस्स धीरत्तं, सच्च-धम्माणुवत्तिणो । चिच्चा अधम्म धम्मिठे, देवेस उववज्जई ।२६। तुलियाण बालभावं, अबाल चेव पडिए । चइऊण बालभावं, अबाल सेवए मुणि ।३०।
॥ इति एलय सत्तम अज्झयण समत्त ।।७।।
॥ काविलीयं अट्ठमं अज्झयणं ॥८॥ अधुवे असासयम्मि, संसारम्मि दुक्खपउराए । किं नाम होज्ज तं कम्मयं, जेणाहं दुग्गइं न गच्छेज्जा ? ११ विजहित्तु पुव्वसंजोग, न सिणेहं कहिंचि कुवेज्जा । असिणेह-सिणेह-करेहि, दोस पोसेहिं मुच्चए भिक्खू ॥२॥ तो नाण-दसण-समग्गो, हिय-निस्सेसाय सम्व-जीवाणं । तेसि विमोक्खणट्ठाए, भासई मुणिवरो विगय-मोहो ।३। सव्वं गंथं कलहं च, विप्पजहे तहाविहं भिक्ख । सव्वेसु कामजाएसु, पासमाणो न लिप्पई ताई ।४। भोगा-मिस-दोस-विसन्ने, हिय-निस्सेयसबुद्धि-वोच्चत्थे । बाले य मदिए मूढे, बज्झई मच्छिया व खेल म्मि ।५। दुप्परिच्चया इमे कामा, नो सुजहा अधीर-पुरिसेहि। अह सति सुव्वया साहू, जे तरति अतरं वाणिया वा ।। समणामएगे वयमाणा, पाणवहं मिया अयाणंता । । मदा निरयं गच्छति, बाला पावियाहिं दिट्ठीहिं ७। न हु पाण-वह अणुजाणे, मुच्चेज्ज कयाइ सव्व-दुक्खाणं ।