________________
२०८ ]
जैनेन्द्र धर्मचक्र प्रसरतु सततं सर्व-सौख्य-प्रदायि ॥७॥
प्रध्वस्त-घाति-कर्मारण. केवलज्ञान-भास्कराः।
कुर्वन्तु जगतः शान्ति वृषभाद्याः जिनेश्वराः ॥८॥ प्रथेष्ट प्रार्थना
प्रथम करण चरण द्रव्य नम शास्त्राभ्यासो जिनपति-नुतिः सतिः सर्वदाय्यः, सवृत्ताना गुरण-गण-कथा दोषवादे च मौन । सर्वस्यापि प्रिय-हित-वचो भावना चात्मतत्त्वे । सम्पद्यन्ता मम भव भवे यावदेतेऽपवर्गः ॥ ६ ॥ तव पादौ मम हृदये मम हृदय तव पद-द्वये लीन । तिष्ठतु जिनेन्द्र ! तावद्यावनिर्वाण-सप्राप्तिः ॥१०॥ अक्खर-पयत्थ-हीरण मत्ता-होरण च जं मए भरिणय ।
त खमउ गाणदेव य मज्झ वि दुक्ख-क्खय वितु ॥११॥ दुक्ख-खो कम्म-खम्रो समाहिमरण च बोहि-लाहो य । मम होउ जगत-बधव तव जिणवर चरण-सरणेण ॥१२॥ त्रिभुवन-गरो! जिनेश्वर । परमानन्दक-कारण ! कुरुष्व । मयि किकरेन करुणा यथा तथा जायते मुक्तिः ॥१३॥ निविण्णोहं नितरामहन ! बहुदु खया भवस्थित्या । अपुनर्भवाय भवहर ! कुरु करुणामत्र मयि दीने ।।१४॥ उद्धर मां पतितमतो विषमाद्-भवकूपतः कृपां कृत्वा । अर्हन्नलमुद्धरणे त्वमसीति पुनः पुनर्वच्मि ॥ १५ ॥ त्वं कारुणिकः स्वामी त्वमेव शरण जिनेश ! तेनाहं । मोह-रिपु-दलित-मान फूत्कररणं तव पुरः कुर्वे ॥१६॥
